Κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω από το νομοσχέδιο και στο τέλος, αν έχω χρόνο, θα κάνω κάποιο γενικότερο σχόλιο.
Συζητάμε σήμερα δεύτερη μέρα το νομοσχέδιο αυτό της μεγάλης διοικητικής μεταρρύθμισης που αφορά στην αξιολόγηση των υπαλλήλων, στην αξιολόγηση της λειτουργίας του δημοσίου στο θέμα του βαθμολογίου, στην εξέλιξη των προϊσταμένων, αλλά και στο Μητρώο των Επιτελικών Στελεχών.
Νομίζω, όμως, πως πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα θεσμικά. Πρώτον, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο μπήκε με πλήρη δημοκρατική διαδικασία ανάρτησης, διαβούλευσης, ενημέρωσης της κοινωνίας και χωρίς καμία παράβαση του Κανονισμού του Συντάγματος, κυρία Κεραμέως. Αν θεωρείτε ότι έχει γίνει οποιαδήποτε παράβαση, ορίστε το Βήμα της Ολομέλειας. Δεν κάνατε καμία προσφυγή κατά του Κανονισμού και κατά του Συντάγματος. Γιατί στερήσατε την Ολομέλεια ένα τέτοιο δημοκρατικό δικαίωμα; Βέβαια, πρέπει να προσθέσω ότι το νομοσχέδιο αυτό συζητήθηκε πλήρως στις επιτροπές, πλήρως στην Ολομέλεια, με δημοκρατικά δικαιώματα για όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης και πλήρως κοστολογημένο, όπως επαρκώς περιγράφηκε από τον Υπουργό.
Δεύτερο θέμα. Το νομοσχέδιο αυτό δεν είναι μια μικρή ρύθμιση, είναι ένα κομμάτι του παράλληλου προγράμματος το οποίο είχε εξαγγελθεί πριν από τον Ιανουάριο του 2015. Είναι άξονας της μεγάλης δημοκρατικής αλλαγής στη χώρα μας, γιατί περιλαμβάνει το βασικό στοιχείο της επιστροφής της αξιοκρατίας στο δημόσιο. Είναι δημοκρατικό, συμμετοχικό και δίνει ίσες ευκαιρίες.
Τρίτο θέμα. Δεν είναι μνημονιακή υποχρέωση, είναι δημοκρατική μας υποχρέωση και αυτό το λέω και προς τους συναδέλφους του Κομμουνιστικού Κόμματος. Είναι κοινωνική και δημοκρατική μας υποχρέωση. Είναι βαθιά δημοκρατικό, γιατί ανατρέπει νεοφιλελεύθερες λειτουργίες του δημοσίου που και εσείς είχατε κατακρίνει και είναι δημοκρατικό και φιλεργατικό, γιατί για πρώτη φορά δίνει δυνατότητα αξιολόγησης από τους υφιστάμενους, από τους εργαζόμενους μέσα στην ιεραρχία της δημόσιας διοίκησης και βέβαια, γιατί αποκαθιστά την αξιοκρατία και τη δικαιοσύνη στο δημόσιο, ώστε ο εργαζόμενος, ο εργάτης, ο άνεργος, ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας να μην έχει ανάγκη το ρουσφέτι, να εξυπηρετείται ισότιμα. Αυτό δεν θέλουμε; Να μην είναι ο μεγαλοϊδιοκτήτης, ο μεγαλοβιομήχανος πιο μπροστά στη δημόσια διοίκηση. Νομίζω ότι αυτό επιτυγχάνουμε, αγαπητοί συνάδελφοι.
Ποιες είναι οι μεγάλες αλλαγές που δεν έγιναν επαρκώς κατανοητές και πρέπει να τις επαναφέρουμε;
Το νομοσχέδιο αυτό μπορεί με το Μητρώο Επιτελικών Στελεχών και με την θέση του Διοικητικού Γραμματέα, όπως περιγράφεται από τον Υπουργό, να αποκαταστήσει και να διατηρήσει τη θεσμική μνήμη μέσα στα Υπουργεία. Η θεσμική μνήμη αυτή προέρχεται από στελέχη του δημόσιου τομέα αποκλειστικά από τον κατάλογο των επιτελικών στελεχών χωρίς συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, είναι η κορυφή της διοικητικής πυραμίδας και δεν αλλάζει με τις εκλογές.
Και βέβαια, για να μην γίνεται καμία παρανόηση, με άλλο νομοσχέδιο που θα αφορά στα κυβερνητικά όργανα, η Κυβέρνηση θα έρθει να νομοθετήσει για τους μετακλητούς, δηλαδή για αυτούς που μέχρι τώρα είχαμε συνηθίσει να λέμε Γενικούς Γραμματείς και για όλη τη στελέχωση του δημόσιου τομέα όσον αφορά την πολιτική διοίκηση. Ξεκάθαρα πράγματα, λοιπόν. Ο δημόσιος τομέας διοικητικά διοικείται από δημόσιο υπάλληλο, δεν μπαίνουν τα πολιτικά στελέχη, δεν κομματικοποιείται η δημόσια λειτουργία.
Δεύτερο ζήτημα είναι ο χρόνος εφαρμογής. Μπήκαν πολλά ερωτήματα, όπως γιατί έως δύο χρόνια; Μα, πάρα πολύ απλά γιατί δεν καταλάβατε τι διαβάζατε. Εφόσον πρέπει να αξιολογηθούν οι υπάλληλοι, να δημιουργηθούν φύλλα αξιολόγησης μετά από ετήσια λειτουργία ανά κύκλου έτους, πώς θα γινόταν η κατάταξη των υπαλλήλων στις θέσεις διοικητικής ευθύνης χωρίς τεστ, χωρίς τα δελτία αξιολόγησης; Προφανώς με τους διορισμένους που είχατε εσείς ως προϊσταμένους, άρα με δοτά κριτήρια βαθμολογίας. Αυτό θέλατε; Τα δικά σας παιδιά να τακτοποιήσετε πάλι.
Εμείς, λοιπόν, λέμε πολύ απλά: Θα γίνει ένας κύκλος αξιολόγησης και το πολύ σε δύο χρόνια θα έχει εφαρμοστεί παντού, αλλά για τις θέσεις των Διοικητικών Γραμματέων, για τους επικεφαλής της πυραμίδας, τώρα. Εμείς τολμάμε. Θα το ψηφίσετε; Το δικό σας προχωράμε και υλοποιούμε και όχι τα πιασμένα πόστα από τα δικά σας παιδιά.
Μη δημόσιος τομέας. Μπορεί να συμμετέχει στη διοίκηση; Η απάντησή μας είναι ότι ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας, που εσείς θέλατε –μπορεί να θέλατε να φέρετε μέχρι και τον κ. Χριστοφοράκο Γενικό Γραμματέα σε κάποιο Υπουργείο- όχι δεν μπορεί να συμμετέχει. Μας συγχωρείτε, αυτά τελείωσαν στην Ελλάδα.
Χριστοφοράκο Γενικό Γραμματέα δεν θα έχουμε στην Ελλάδα. Είναι ξεκάθαρο.
Ο μη δημόσιος τομέας σαφώς και έχει ρόλο. Γιατί; Γιατί πολύ απλά προχωρήσατε τόσα χρόνια και προσπαθήσατε να διώξετε τους νέους επιστήμονες στο εξωτερικό, να μη γίνουν προσλήψεις στο δημόσιο, να μην έχουμε επιστήμονες, να μην έχουμε καινοτομία.
Οι σκέψεις μας, λοιπόν, είναι ότι για τη στελέχωση των νομικών προσώπων, όχι τους Διοικητικούς Γραμματείς, θα διευρύνουμε το Μητρώο. Εξάλλου για τις εκτελεστικές θέσεις επιτρέπεται η αξιοποίηση της γνώσης του μη δημόσιου τομέα.
Να ξεκαθαρίσουμε, όμως, ότι από την κοινωνία και την επιστήμη προφανώς θα χρησιμοποιούμε στελέχη στο δημόσιο. Από την οικονομία και τους μάνατζερ που έχουν συμφέροντα, όχι. Θα γίνει ξεκάθαρος κώδικας δεοντολογίας, θα γίνει ξεκάθαρο τι είναι σύγκρουση συμφερόντων και σε αυτό το πλαίσιο ναι, προφανώς και οι δημόσιοι υπάλληλοι-επιστήμονες είναι τα παιδιά της χώρας μας που θέλουμε να τα κρατήσουμε εδώ, είναι οι επιστήμονες που θα μπουν και θα στελεχώσουν και το δημόσιο τομέα.
Φθάνουμε στο τελευταίο όσον αφορά το πόσο συγκεκριμένο είναι. Βασική μας ανάγκη και αγάπη γι’ αυτό το νομοσχέδιο ήταν να είναι συγκεκριμένα και αντικειμενικά τα κριτήρια. Πώς γίνεται αυτό; Διαβάστε ακόμα μία φορά πριν ψηφίσετε. Στα άρθρα 17 και 18 περιγράφεται ότι η στοχοθεσία, η παραμετροποίηση δηλαδή του στόχου που βάζει ο κάθε υπάλληλος και η κάθε υπηρεσία, είναι βασικό κριτήριο για να μπορέσει να αξιολογηθεί και να μην υπάρχει κανένα υποκειμενικό κριτήριο από κανέναν πολιτικό πατερούλη.
Όμως, κύριες και κύριοι Βουλευτές, κινδυνεύει να υποβαθμιστεί η συζήτηση αυτή από ένα γενικότερο πολιτικό περιβάλλον. Προφανώς το προσφυγικό και η διεθνής κρίση στη Συρία, αλλά και το αγροτικό, το ασφαλιστικό, οι δυσκολίες της συμφωνίας, ακόμα και η ένταση -και θα έλεγα πρώτα απ’ όλα η ένταση- της σύγκρουσης της Κυβέρνησης με τη διαφθορά υποβαθμίζουν λίγο αυτή τη συζήτηση. Για μας είναι ξεκάθαρη και η εντολή που λάβαμε το Σεπτέμβριο, είναι ξεκάθαρη και αναμενόμενη και η αντίδραση. Είναι απαράδεκτο δημοσιεύματα να χαρακτηρίζουν την Κυβέρνηση των τεσσάρων μηνών προσωρινή, επειδή η ανεξάρτητη δικαιοσύνη διερευνά θαλασσοδάνεια, που οι προηγούμενες κυβερνήσεις άφηναν κάποιους μεγαλοεκδότες να παίρνουν, ενώ ταυτόχρονα τα ίδια κέντρα προσπαθούν να δημιουργήσουν την αγιογραφία του κ. Μητσοτάκη, την οποία δεν πετυχαίνουν παρά τα πριβέ γεύματα, παρά την αναμετάδοση από τηλεοπτικό σταθμό των τιτιβισμάτων του κ. Μητσοτάκη. Άκουσον-άκουσον! Αυτή είναι δεοντολογία!
Ξέρετε γιατί; Πολύ απλά γιατί ο λαός ξέρει ότι ο κ. Μητσοτάκης είναι ιδιωτική ασφάλιση, κατάσχεση των επιδοτήσεων για να πληρωθούν οι εισφορές των αγροτών στον ΟΓΑ και βέβαια καθαίρεση των Γενικών Διευθυντών σε όλο το δημόσιο για να βάλει Γενικούς Διευθυντές στο Υπουργείο του, τους τελευταίους στη βαθμολογία. Επειδή βρισκόμαστε σε δύσκολη κατάσταση, πιστεύω ότι χρειάζεται ισχυρή πολιτική διοίκηση στη χώρα με αυτόνομη ευρωπαϊκή παρουσία.
Δεν χρειάζεται ούτε ο κλητήρας του κ. Σόιμπλε ούτε ο αναμεταδότης των ξενοφοβικών, σπασμωδικών και απαράδεκτων φωνών της Αυστρίας και των χωρών του Βίζενγκραντ, όπως αναμετάδωσε ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης σε αυτήν την Αίθουσα εδώ χθες. Χρειάζεται προοδευτική, σύγχρονη και δημοκρατική κυβέρνηση, την Κυβέρνηση του Αλέξη του Τσίπρα, του ΣΥΡΙΖΑ, των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και των Οικολόγων Πρασίνων, που έχει τέσσερις φορές επικυρωθεί τον τελευταίο ενάμιση χρόνο.
Η ένταση, η αγωνία, όμως και η διεκδίκηση, όπως εκφράζεται σε πολλούς τομείς της κοινωνικής ζωής, έχει και παρεκτροπές, έχει και διάφορες άλλες αναγνώσεις. Οι αγώνες δεν έχουν καμμία σχέση με στημένα επεισόδια, με θερμά επεισόδια, με βιαιοπραγίες που δημιουργούνται στημένα και από στελέχη της αντιπολίτευσης το τελευταίο διάστημα. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δημιουργούνται για λόγους εντυπώσεων.
Όμως, επειδή μιλάμε για κάποιες κατεκτημένες αξίες της κοινωνίας, δεν μπορούμε να μείνουμε αμέτοχοι στην αμφισβήτηση του δικαιώματος της γνώμης, της δημοκρατικής έκφρασης της γνώμης και της πολιτικής τοποθέτησης. Και οφείλουμε όλοι, ως ελάχιστη δημοκρατική τοποθέτηση, να καταδικάσουμε τις πράξεις βίας, προπηλακισμών και βανδαλισμών από όπου κι αν προέρχονται. Και τα κινήματα οφείλουν να διαχωρίσουν τη θέση τους, γιατί πιστεύω ότι οι αγρότες που συζήτησαν επιτέλους με τον Πρωθυπουργό αυτήν την βδομάδα, μετά από τέσσερες βδομάδες αναμονής του Πρωθυπουργού, κατάλαβαν ότι το κλίμα του διαλόγου είναι η δημοκρατία στη χώρα.
Δεν αντιστοιχούν όλα αυτά στις δημοκρατικές κατακτήσεις της χώρας μας και δεν πρέπει να χαρίζουμε τους αγώνες στους χρυσαυγίτες -και το επισημαίνω και προς τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις. Μην παίζετε εύκολα το παιχνιδάκι της Χρυσής Αυγής και του φασισμού.
Και θέλω να αναφερθώ ιδιαίτερα και στον συνάδελφο από την Ένωση Κεντρώων, ο οποίος επανέλαβε κάτι τέτοιο.
Επειδή μπορεί πατώντας πάνω στην αγωνία των πολιτών κάποιος να επιδοκιμάζει τους προπηλακισμούς και να οδηγεί προς αυτούς, χρειάζεται μια μεγάλη προσοχή, δεν πρέπει να επιδεικνύουμε και δεν πρέπει να ηρωοποιούμε τη βία, τον φανατισμό και τον φασισμό. Και πρέπει όλοι εμείς εδώ να υπερασπιστούμε την ελευθερία και τα δημοκρατικά δικαιώματα που έχει κατακτήσει ο λαός μας γιατί έχουμε τη δυνατότητα να προχωρήσουμε σε μια κοινή πορεία και γνωρίζουν πολύ καλά οι συνάδελφοι σε τι αναφερόμαστε.
Η δημοκρατική μεταρρύθμιση της Διοίκησης είναι ένα πρώτο σημαντικό βήμα μεταρρύθμισης. Πάρα πολλά θα ακολουθήσουν, αλλά θα πρέπει να υπερασπιστούμε πρώτα απ’ όλα τα δημοκρατικά αγαθά της χώρας μας και την ενιαία παρουσία της στο εξωτερικό.
Σας ευχαριστώ.
Παρακολουθείστε την ομιλία εδώ
