Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ο Προϋπολογισμός του 2016 θα αποτελέσει το όχημα εξόδου της χώρας μας από την κρίση. Βέβαια, για να είμαστε ειλικρινείς, αυτό θα γίνει σε συνδυασμό με ένα στιβαρό πρόγραμμα ανασυγκρότησης που μόλις προ ολίγου ο συνάδελφός μου ο κ. Παπαδόπουλος παρουσίασε ή μάλλον άφησε να εννοηθεί ότι ετοιμάζουμε.
Η αλλαγή αυτή, παράλληλα με την επιχειρησιακή και οργανωτική ικανότητα των Υπουργείων, απαιτεί, όμως, πολιτικούς συσχετισμούς, συσχετισμούς στην κοινωνία, συσχετισμούς στην Ευρώπη, γιατί αυτή η πορεία και η διαπραγμάτευση θα είναι συνεχής και δύσκολη, αλλά και γιατί ο εξωτερικός και ο εσωτερικός συσχετισμός δυνάμεων θα κρίνει το τελικό αποτέλεσμα.
Τα βασικό κριτήρια σύνταξης του Προϋπολογισμού του 2016 είναι ο ρεαλισμός, η διαφάνεια, η κοινωνική δικαιοσύνη και η αναδιανομή, γι’ αυτό και στηρίζεται σε τρεις πυλώνες: Τη δημοσιονομική ισορροπία, για να μην υποκύπτει συνέχεια η χώρα μας σε πιέσεις δανεισμού, τη διακοπή της υφεσιακής ροπής και την ενίσχυση του κοινωνικού προϋπολογισμού.
Για μια χώρα της Ευρωζώνης, όμως, και ιδιαίτερα μια χώρα σε σύμβαση χρηματοδοτικής ενίσχυσης με αυτή, το ευρωπαϊκό περιβάλλον είναι χρήσιμο και περιοριστικό.
Εμείς, αγαπητοί συνάδελφοι, δεν διαβάζουμε ευρωπαϊκή οικονομία μέσα από τον επαρχιωτισμό των υπόλοιπων κομμάτων της Αντιπολίτευσης. Γιατί άλλα κόμματα είτε λόγω ρηχότητας είτε λόγω έλλειψης ιδεολογικής ταυτότητας αναπαράγουν τον τυφλοσούρτη των νεοφιλελεύθερων κέντρων αποφάσεων και λένε «κάντε το όπως σας το λένε οι ξένοι», ενώ άλλα συνειδητά επιλέγουν αυτές τις πολιτικές, γιατί πολύ απλά κρύβουν τα συμφέροντα που εξυπηρετούσαν μέχρι τώρα πίσω από αυτές τις πολιτικές. Όμως, και τα δύο είναι επιζήμια για τη χώρα και τον λαό της.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση και Ευρωζώνη έχουν πολύ σοβαρά προβλήματα να λύσουν. Υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στην ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική αλλά και στη λογική και στη λειτουργία του ευρώ, γιατί μέχρι τώρα το ευρώ δεν πέτυχε την οικονομική ενοποίηση της Ευρώπης, που είναι τελείως διαφορετική από τη νομισματική, και υπάρχουν σοβαρά προβλήματα ύφεσης και ανεργίας και στις χώρες της βόρειας Ευρώπης, γιατί το ευρώ προς το παρόν παραμένει ένα εργαλείο για να πλουτίζουν κάποιες χώρες τις Ευρώπης έναντι κάποιων άλλων.
Δυστυχώς, ο οικονομισμός και η λατρεία της απόδοσης των αριθμών, η πρόσδεση στο χρηματιστηριακό και τραπεζικό κεφάλαιο και στους τραπεζίτες δημιούργησαν σοβαρά προβλήματα και στην ανάγνωση πολιτικής αλλά και στον σχεδιασμό.
Η συγκεντροποίηση του κεφαλαίου στην Ευρώπη, αλλά βασικά η υποτίμηση της δημοκρατίας, η υποτίμηση των ανθρώπων, των αξιών που γεννήθηκαν στην Ευρώπη έχει οδηγήσει την επικράτηση άδικων νεοφιλελεύθερων πολιτικών και βασικά ακραίων, ανήθικων πολιτικών σε πολλές χώρες, που για να επιβεβαιώσουν και να συνεχίσουν την κυριαρχία τους οδηγούν σε όλο και πιο σκληρά μέτρα, γιατί αυτό το διευθυντήριο έχει την ανάγκη της παραμονής στην ηγεσία, γιατί πρακτικά μόνο έτσι θα μπορέσει να εξυπηρετεί τα συμφέροντα που το οδήγησαν στην εξουσία της Ευρώπης. Μόνο δηλαδή η αυστηροποίηση της πολιτικής, η εξαθλίωση των κοινωνικών μαζών μπορεί να τους δίνει ύλη για να ζουν, για να ζουν πολιτικά, να κρατάνε τις καρέκλες τους, και παραγνωρίζουν την κοινωνική εμπειρία της Ευρώπης και ταυτόχρονα ανοίγουν τον δρόμο σε νεοναζιστές, σε ανθρώπους που ξεχνάνε τη δημοκρατία, καταπιέζουν τον πολίτη, χάνουν την αξία της ανθρώπινης ζωής.
Εμάς όλα αυτά, αγαπητοί συνάδελφοι, μας απασχολούν πολύ. Έχουμε ανοίξει μια μεγάλη κουβέντα στην Ευρώπη για όλα αυτά τα ζητήματα, κουβέντα στην οποία, βέβαια, απουσιάζουν τα κόμματα της Αντιπολίτευσης και δεν έχουν να προτείνουν τίποτα σε αυτό.
Δυστυχώς, οι προβλέψεις για 10% ανεργία στην Ευρωζώνη μάς ανησυχούν πάρα πολύ και αυτή η επιδείνωση της Ευρώπης συζητιέται πάρα πολύ στα ευρωπαϊκά όργανα. Δεν είναι κάτι που το βάζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε ταυτότητα σε αυτή την κουβέντα της Ευρώπης.
Στο ελληνικό πρόβλημα, όμως, η διαπλοκή και η εξάρτηση -αν θέλετε- μη αποτελεσματικών και βιώσιμων οικονομικών μονάδων από το κράτος, από προμήθειες, η αναπαραγωγή ενός μοντέλου διαφθοράς και διαπλοκής, που συντηρεί το παλιό πολιτικό σύστημα, δημιούργησαν ένα ρουσφετολογικό και βραδυκίνητο Δημόσιο, μια μη παραγωγική οικονομία, μία κοινωνία χωρίς κουλτούρα ενίσχυσης της εργασίας και σίγουρα μια οικονομία και μια κοινωνία χωρίς επιχειρηματική κουλτούρα, ιδιαίτερα στο κομμάτι της κοινωνικής οικονομίας και του συνεταιρίζεσθαι.
Για να εξασφαλίσουν βέβαια αυτή την εξουσία, είχαν δομήσει και ένα πλέγμα εξαρτήσεων, έναν τοίχο στον οποίο πολλές φορές και τώρα χρειαζόμαστε εμείς να συγκρουστούμε για να μπορέσουμε να αλλάξουμε τη ροή της ελληνικής οικονομίας. Πρακτικά είχαν δημιουργήσει άμυνες απέναντι και στην πολιτική αλλαγή που ήρθε με το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στα κοινωνικά αιτήματα που διαμορφώνονταν μέσα από τους κοινωνικούς χώρους.
Και χρησιμοποιήθηκε αυτό το πλέγμα στη διαπραγμάτευση της χώρας. Εκβιάστηκε η χώρα και από το εσωτερικό και από το εξωτερικό για να υποκύψει σ’ αυτές τις ανήθικες αντιλαϊκές, αντι-ανθρώπινες, αν θέλετε, πολιτικές. Όμως, οι πολίτες επέλεξαν πολλαπλώς να σταθούν όρθιοι. Επέλεξαν μια πολιτική και κοινωνική αλλαγή. Και αυτή η αλλαγή είναι ξεκάθαρη στην Ελλάδα και δεν μπορεί να γυρίσει εύκολα πίσω.
Και πρακτικά το έλλειμμα της πολιτικής τους το βλέπουμε. Το βλέπουμε στην αδύναμη δημοκρατική ζωή των κομμάτων της Αντιπολίτευσης, στην αναπαραγωγή προσωπικών επιθέσεων, χωρίς να αρθρωθεί μία λέξη για την πολιτική κατάσταση της χώρας, χωρίς να υπάρχει κανένα σενάριο εξόδου από την κρίση. Γι’ αυτό τα μέσα ενημέρωσης ενεργοποιούν την παραπληροφόρηση και τον οικονομικό εκβιασμό.
Ο Προϋπολογισμός που συζητάμε σήμερα απεικονίζει την κρισιμότητα της κατάστασης της χώρας, αλλά παράλληλα απεικονίζει ότι υπάρχουν δυνατότητες να υπάρχουν κοινωνικά εργαλεία και κοινωνικό πρόσημο στις πολιτικές και ταυτόχρονα να δομείται πλέον ένα αποτελεσματικό δίκτυ προστασίας. Διότι αν ακολουθήσουμε την υφεσιακή πορεία που επιλέξατε τα προηγούμενα χρόνια, τότε πρακτικά είναι σαν να παραδίδουμε την ανεξαρτησία της χώρας στους ξένους και τους δανειστές.
Και μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η αναφορά του ειδικού αγορητή της Νέας Δημοκρατίας κ. Καράογλου στο ότι δεν πρόκειται να συμφωνήσουν σε πολιτικές που δημιουργούν ύφεση. Λίγο αργά δεν το καταλάβατε; Μήπως ξεχνάτε ότι η χώρα μας τα τελευταία πέντε χρόνια έχει 25% ύφεση με δικές σας κυβερνήσεις; Μάλιστα, αν βάλουμε και τον πληθωρισμό, αυτή η ύφεση ανέρχεται στο 33%.
Εμάς δεν μας ενδιαφέρει για τον ίδιο λόγο να μειώσουμε την ύφεση. Δεν χαιρόμαστε για τον ίδιο λόγο, γιατί θα φτάσουμε στο 0% του ΑΕΠ ύφεση φέτος. Χαιρόμαστε γιατί αυτό δίνει δημοσιονομικό χώρο 500.000.000 κοινωνικές πολιτικές και γιατί δυναμώνει την κοινωνική αναδιανομή.
Και η ελπίδα για μια διαφορετική πολιτική προκύπτει από το έργο και αυτών των δύο μηνών, αλλά και της προηγούμενης εξάμηνης διακυβέρνησης. Διότι έτσι κατορθώνουμε να δημιουργούμε πλεονάσματα, ώστε να δίνουμε ξανά το επίδομα στους υπερήλικες ανασφάλιστους. Πρακτικά έτσι ασκούμε ξανά πολιτικές για τις κοινωνικές και ασθενείς μάζες.
Και κυριολεκτικά υποδεχόμαστε τον κ. Σταϊκούρα στο σύνθημα της Αριστεράς υπέρ των ασθενών και εργαζόμενων κοινωνικών τάξεων. Κύριε Σταϊκούρα, μας αρέσει να υποκλίνεστε στις αξίες της Αριστεράς! Μας αρέσει ότι κυριαρχούν πλέον στην ελληνική κοινωνία οι αξίες του δικαίου. Όμως, πείτε μου: Σ’ αυτές τις αξίες πιστεύατε όταν υπερασπιζόσασταν το σκάνδαλο της Siemens; Σ’ αυτές τις αξίες πιστεύατε όταν πρακτικά καλύπτατε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, την Αγροτική Τράπεζα, τα σκάνδαλα των εξοπλισμών, τα δομημένα ομόλογα; Γιατί όλα αυτά έγιναν από δικά σας παιδιά! Πού είναι, λοιπόν, το όφελος των κοινωνικών τάξεων;
Ακόμα κι αν προσπαθήσατε να αμνηστεύσετε με νομοθετικές επιλογές της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου τους υπεύθυνους για τα θαλασσοδάνεια, έρχεται η ώρα να ζητήσει ο ελληνικός λαός από εσάς την ευθύνη.
Και πραγματικά απορώ πώς γίνεται σήμερα το 2015 Υπουργός Οικονομικών της Βόρειας Ρηνανίας, Βεστφαλίας να επιβεβαιώνει ότι δεν βρήκε απήχηση στις προηγούμενες κυβερνήσεις για να παραδώσει τις λίστες.
Το 2012 στη διμερή εργασία για τη φοροδιαφυγή στη συνάντηση στην Ελβετία, οι Έλληνες αξιωματούχοι δεν δέχθηκαν να πάρουν τις λίστες από τις ελβετικές τράπεζες. Το ίδιο είπε ο κ. Τόμσεν το 2014. Υπάρχει άρνηση παρεμβάσεων ενάντια στη φοροδιαφυγή. Σε όλη αυτήν την υπόθεση, δυστυχώς, εμπλέκονται στελέχη της προηγούμενης κυβέρνησης με συγκεκριμένη θέση στα επιτελεία.
Η δική μας απαίτηση, η λαϊκή απαίτηση είναι ότι αυτός ο Προϋπολογισμός πρέπει να συνδυαστεί με μια μεγάλη γενικευμένη κάθαρση του συστήματος διαπλοκής και της διαφθοράς. Αυτό εξήγγειλε και χθες ο Πρωθυπουργός. Όσο τα εκδοτικά συμφέροντα πιέζουν, εμείς θα αισθανόμαστε πιο ισχυροί στην ευθύνη που έχουμε αναλάβει, με κοινωνικό πρόγραμμα σ’ αυτόν τον Προϋπολογισμό, με ενίσχυση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, με μείωση της λειτουργίας του κράτους, με μεγαλύτερα έσοδα από τη φοροδιαφυγή.
Είναι μια πρόκληση την οποία απευθύνουμε σε όλη την κοινωνία, αλλά και στην Αντιπολίτευση. Ξεπεράστε τα κομματικά σας αδιέξοδα. Η χώρα μάς καλεί σε μια σημαντική ευθύνη. Εμείς την έχουμε αναλάβει. Εσείς τι θα κάνετε;
Σας ευχαριστώ πολύ.
Παρακολουθείστε την ομιλία εδώ
