Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω με το θέμα των ημερών, το οποίο έθεσε και ο κύριος Υπουργός στην ομιλία του και να του πω το εξής.
Και εμένα, κύριε Βορίδη, κύριε Υπουργέ, μου φαίνεται αδιανόητο ή θα μου φαινόταν αδιανόητο, αν κάποιος από αυτή την Αίθουσα ή οποιοσδήποτε Έλληνας πολίτης αμφισβητούσε τον ισχυρό γεωπολιτικό ρόλο της χώρας μας, έναν ισχυρό γεωπολιτικό ρόλο που διαμόρφωσε η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και προφανώς είναι πολύ σημαντικό να θυμηθούμε ότι για να είμαστε σήμερα ισχυροί, έπαιξε ρόλο και η Συμφωνία των Πρεσπών και η συνεργασία με τους ηγέτες των Βαλκανίων και η Σύνοδος του Καΐρου και η Σύνοδος των ηγετών του Μεσογειακού Νότου, κάτι το οποίο προτείνουμε -για να μην πω απαιτούμε- να ενεργοποιήσετε και εσείς σήμερα, δηλαδή αυτές τις διπλωματικές συνεργασίες που σας παρέδωσε η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, για να παραμείνει ισχυρός και να γίνεται ακόμα ισχυρότερος ο γεωπολιτικός ρόλος της Ελλάδας.
Γιατί σήμερα, στις νέες συνθήκες που δημιουργούνται, δεν έχουμε δει αντίστοιχα βήματα, όπως παραδείγματος χάρη το λάθος που έγινε σχετικά με το αν θέσατε ή όχι βέτο για την παρέμβαση της Τουρκίας στο Ιντλίμπ ή για το αν τελικά θα επιβληθούν κυρώσεις κατά του κ. Ερντογάν που αμφισβητεί την κοινή δήλωση Ευρωπαϊκής Ένωσης- Τουρκίας, την οποία πέτυχε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, για να διασφαλίσει και τα δικαιώματα και την ακεραιότητα των Ελλήνων πολιτών και της ελληνικής περιουσίας.
Αυτά, κύριε Βορίδη, είναι τα ερωτήματα που πρέπει εσείς να απαντήσετε. Δεν τα έχετε απαντήσει επαρκώς. Τα ερωτήματα λοιπόν επιστρέφουν ισχυρότερα προς την Κυβέρνηση που έχει και την υποχρέωση του πατριωτισμού, της πραγματικής προστασίας των ελληνικών δικαιωμάτων.
Ας μιλήσουμε όμως για τα θέματα του αγροτικού τομέα. Στον ίδιο αν θέλετε άξονα -που για μένα είναι πατριωτισμός κι αυτό- πρέπει κάποιος να αναγνωρίσει ποιες είναι οι ανάγκες του αγροτικού τομέα, της αγροτικής παραγωγής και των υποχρεώσεων που έχουμε απέναντι στους αγρότες, αλλά και απέναντι στην Ελλάδα. Γιατί ο πρωτογενής τομέας είναι στοιχείο της παραγωγικής ανασυγκρότησης, της οικονομίας και της, αν θέλετε, ανταγωνιστικότητας και της χώρας, αλλά και της περιφέρειας.
Τι θέλει σήμερα ο αγροτικός τομέας; Τι έχει ανάγκη σήμερα ο αγρότης; Έχει ανάγκη από ανταγωνιστικότητα, που προκύπτει από ποιότητα και τυποποίηση, έχει ανάγκη από καινοτομία και συλλογικές μορφές που να του δίνουν οικονομία κλίμακος στις διεθνείς αγορές, για να έχει πρόσβαση σε αυτές. Έχει ανάγκη από βιωσιμότητα με χρηματοδοτήσεις και χαμηλό κόστος παραγωγής, αλλά έχει και ανάγκη από καινοτομία, που έχει να κάνει με το κλίμα, με την ενέργεια, με το νερό, με τις νέες τεχνολογίες, με την ανακύκλωση στις συσκευασίες αγροχημικών και όλων των υπολοίπων εφοδίων.
Τι από όλα αυτά κάνει ο κ. Βορίδης –επιτρέψτε μου την προσωπική αναφορά, κύριε Υπουργέ- με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο; Τίποτα από όλα αυτά δεν κάνει η Κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Θα έλεγα μάλιστα ότι κάνει ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που έχει ανάγκη ο αγροτικός τομέας.
Τι κάνει λοιπόν αναλυτικά; Επιτρέψτε μου να δώσω κάποιους τίτλους. Βάζει τους ιδιώτες στους συνεταιρισμούς. Απλό; Είναι, αν θέλετε, προσφιλές ίσως για την νεοφιλελεύθερη αντίληψη των Δεξιών, της δεξιάς παράταξης. Τους βάζει για ποιο λόγο; Για να έχουν προνομιακή σχέση με πρώτες ύλες, για να έχουν προνομιακή σχέση με ανταγωνιστικά προϊόντα, για να έχουν προνομιακή σχέση με την περιουσία των συνεταιρισμών και ταυτόχρονα για να αγοράσουν τον αέρα, την υπεραξία δηλαδή που παρήγαγε όλος ο αγροτικός κόσμος, όλη η συλλογικότητα της υπαίθρου.
Το νομοσχέδιο αυτό έχει στόχο να πετύχει κάτι από όλα όσα λείπουν σήμερα στην αγροτική παραγωγή, κάτι δηλαδή αναγκαίο για τους αγρότες; Όχι. Έχει μάλιστα ακριβώς τον αντίθετο στόχο, να μην ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των Ελλήνων αγροτών, να μην ενισχυθεί η καινοτομία, να μην υπάρχουν συλλογικά σχήματα, να μην αποκτήσουν οι αγρότες μόνοι τους την οικονομία κλίμακος και την επάρκεια, αλλά να παράγει ακόμα ο αγρότης με χαμηλή υπεραξία και να έρχεται ο ιδιώτης να καλύψει αυτό το κενό.
Μάλιστα στερεί ιδεολογικά -το επιλέγει να στερήσει- από τον αγροτικό κόσμο το να διεκδικήσει αυτά που του χρειάζεται, γιατί αντικαθιστά τον κενό που υπάρχει πράγματι με έναν νταβατζή της υπεραξίας του αγροτικού κόσμου. Αυτό πάει να κάνει σήμερα, από την πίσω πόρτα ο κ. Βορίδης και έτσι να μην έχει κανέναν εκσυγχρονισμό ο αγροτικός κόσμος. Καταδικάζει στην καθυστέρηση και την ύπαιθρο και την Ελλάδα και το αγροτικό εισόδημα και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας μας.
Έτσι, πρακτικά ο κ. Βορίδης τίθεται κατά των συμφερόντων της Ελλάδας σήμερα, γιατί η ύπαιθρος της Ελλάδας είναι η πλειοψηφία της επικράτειάς μας, είναι η πλειοψηφία του χώρου και είναι ταυτόχρονα η πλειοψηφία του πρωτογενούς προϊόντος, της ποιότητας ζωής, της υγείας, γιατί οι αγρότες είναι, αν θέλετε, ο βασικός συντελεστής της υγείας του ελληνικού πληθυσμού και τα αγροτικά προϊόντα έχουν και αυτό το χαρακτηριστικό.
Ελάχιστα τον ενδιαφέρει το συμφέρον και της περιφέρειας και της χώρας. Τον ενδιαφέρει το συμφέρον κάποιων πολύ λίγων, αυτών που πιθανότατα θα μπουν από την πίσω πόρτα στους συνεταιρισμούς.
Αυτό δεν μας δημιουργεί απορία, κύριε Βορίδη. Είναι γνωστή η Δεξιά. Ξέρουμε τι επιχειρεί να κάνει διαχρονικά η Δεξιά στην Ελλάδα, ξέρουμε και εσείς η άποψη έχετε. Δεν το κρύβουμε. Δεν έχετε κρυφά σημεία στην πολιτική σας. Δεν το κρύβετε, συγχωρείστε με. Είστε ειλικρινείς. Θέλετε να δώσετε τσάμπα την υπεραξία του αγροτικού κόσμου, των συνεταιρισμών στους ιδιώτες, σε κάποιους ιδιώτες, όχι σε όλους, δημιουργώντας ταυτόχρονα -να σας πω τι βρήκα στα άρθρα σας;- εξυπηρετήσεις σε ημετέρους, διακρίσεις με αδικία και ανισοτιμία, χειραγώγηση με αντιδημοκρατικούς τρόπους των συνεταιρισμών, οικογενειοκρατία και επαγγελματισμός στα συνεταιριστικά στελέχη, δηλαδή παραγοντισμό, εμπόδια στους νέους και απώλεια περιουσίας, δηλαδή δημοσίου συμφέροντος.
Αυτές είναι οι αξίες της ελευθερίας για τις οποίες μιλήσατε λίγο νωρίτερα, κύριε Βορίδη; Αυτές είναι οι αξίες της Νέας Δημοκρατίας, όχι της ελευθερίας. Διότι όλα αυτά που είπα είναι αυτό που ξέρουμε, η κλασική Δεξιά. Τι κάνει λοιπόν; Δεν εξυπηρετεί τους υγιείς συνεταιρισμούς, ούτε αυτούς οι οποίοι βρίσκονται σε λύση και εκκαθάριση, αλλά συμφωνεί με ιδιώτες για να εκμεταλλευτούν περιουσία σε αυτούς που έχουν βάλει στο μάτι. Έτσι εξυπηρετεί, κάνοντας διακρίσεις.
Ταυτόχρονα, οι συνεταιρισμοί, ενώ σε όλα τα υπόλοιπα μέλη έχουν υποχρέωση συνεργασίας με τον συνεταιρισμό, για τους ιδιώτες δεν δίνει αυτή την υποχρέωση. Άρα, υπάρχουν εξαιρέσεις, διακρίσεις και ανισοτιμία εις βάρος των αγροτών. Ταυτόχρονα, η μερίδα και η αξία της μερίδας για τους επενδυτές μπορεί να είναι διαφορετική από τη μερίδα των μελών της Συνέλευσης, ενώ όταν ιδιωτική επιχείρηση ελέγχει το 35%, ελέγχει όλον τον συνεταιρισμό, όλες τις αποφάσεις.
Έτσι χειραγωγεί, καταργεί την αναλογικότητα με την περιορισμένη σταυροδοσία και άρα, με το πλειοψηφικό πάει ουσιαστικά σε μονοκομματικές διοικήσεις, ας το πούμε έτσι. Καταργεί τις θητείες, άρα πάει σε παράγοντες επαγγελματίες.
Δεν δίνει τη δυνατότητα να έχουμε νέους συνεταιρισμούς, συγχωνεύσεις, άρα δεν επιτρέπεται και στον νέο αγρότη να βρει έναν ρόλο να μπει στο συνεταιρισμό, να δημιουργήσει, να ασχοληθεί με το μέλλον του. Και ταυτόχρονα όπου υπάρχει παραγωγική περιουσία, την οδηγεί στην απαλλοτρίωση. Ναι αυτό είναι κλασσική δεξιά. Αλλά δεν έχει σχέση με την ελευθερία, δεν έχει σχέση με την παραγωγή, δεν έχει σχέση με την ύπαιθρο, με την πρόοδο, με όλα αυτά τα οποία έχει σχέση μόνο η προοδευτική και δημοκρατική σκέψη στην Ελλάδα, μόνο οι προοδευτικές και δημοκρατικές παρατάξεις.
Γι’ αυτό και ήρθαν όλοι, κύριε Βορίδη, οι επιστήμονες, οι συνεταιριστές το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο και σας είπαν όλοι ότι αυτό το νομοσχέδιο είναι στημένο. Είναι στημένο εις βάρος της υπαίθρου, εις βάρος των αγροτών, για να τακτοποιήσετε κολλητούς. Εντάξει το ξέρουμε, είστε μία Κυβέρνηση που αφού εξαπάτησε και με το μεταναστευτικό, ήρθε για να κάνει συναλλαγή. Αυτό το νομοσχέδιο, λοιπόν, απλά υλοποιεί τη συναλλαγή στον αγροτικό χώρο, πιθανά μεταφέροντας την υπεραξία αλλά και την περιουσία των συνεταιρισμών σε λίγους ιδιώτες. Αλλά καταδικάζει τον αγρότη στην καθυστέρηση.
Γι’ αυτό θα είστε πάντα υπόλογος, κύριε Βορίδη, και όχι γιατί αγωνιστήκατε για την ελευθερία.
Ευχαριστώ πολύ.