Είναι γεγονός ότι από άρθρο 14 του Συντάγματος καθορίζεται και προασπίζεται η ελευθερία του Τύπου, απαγορεύεται η λογοκρισία και επιβάλλεται και καθορίζεται ότι το συνταγματικό μας πλαίσιο ζητάει διαφάνεια, πολυφωνία στην ενημέρωση, καθορίζοντας ότι η ενημέρωση είναι ένα σημαντικό αγαθό, συστατικό της δημοκρατικής πολιτείας.
Ταυτόχρονα, βέβαια, στην παράγραφο 9, του άρθρου 14 του Συντάγματος υπάρχουν ήδη περιοριστικές διατάξεις που αφορούν ιδιαίτερα την απαγόρευση της συγκέντρωσης του ελέγχου των μέσων ενημέρωσης, την ιδιοκτησία και την ταυτότητα του ιδιοκτήτη και του βασικού μετόχου, κάτι το οποίο εξάλλου, περιλαμβανόταν στον, μη εφαρμοσμένο, βέβαια, νόμο του 2004.
Εκτός, όμως, από τις προστατευτικές διατάξεις του άρθρου 14, στο άρθρο 15 ο συντακτικός νομοθέτης κάνει άρση της προστασίας, όσον αφορά τα θέματα αυτά και ζητάει τον άμεσο κρατικό έλεγχο της ραδιοτηλεοπτικής δραστηριότητας και την υπαγωγή ελέγχου, αλλά και διοικητικών κυρώσεων και στην πολιτεία, αλλά και στην αρμοδιότητα του Εθνικού Συμβούλιου Ραδιοτηλεόρασης.
Η λειτουργία, λοιπόν, των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών είναι ένα θέμα δημοσίου ενδιαφέροντος, γιατί πρακτικά και ουσιαστικά σχετίζεται με την αντικειμενική πληροφόρηση.
Γιατί πολύ απλά, αγαπητές κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα κανάλια έχουν τη δυνατότητα χειραγώγησης και διαμόρφωσης της κοινής γνώμης, κάτι το οποίο αφέθηκε ανεξέλεγκτο τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια μέσα από μία ιδιαίτερη διαπλοκή και σύνδεση της πολιτικής με την επιχειρηματική ηγεσία διότι στην αρχή, πολύ απλά, έγινε το χατίρι της πολιτικής ηγεσίας προς τους καναλάρχες να έχουν κανάλια, στη συνέχεια δε τα κανάλια αυτά έκαναν το χατίρι στην πολιτική ηγεσία να συνεχίζει να είναι πρωταγωνιστής στο δελτίο των 20.00΄ και να επικυρώνει, αλλά και να υποτάσσεται, αν θέλετε, η κοινή γνώμη στη δική της λογική και διοικητική καθοδήγηση.
Η μονομέρεια, αλλά και η μονοπώληση των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης φαλκιδεύει τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος, αλλά και τον κοινωνικό και τον δημοκρατικό πολιτισμό και είναι θέμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αν έχουμε το δικαίωμα να υποτιμήσουμε και να φαλκιδεύουμε τον πολιτισμό της χώρας μας και τη δημοκρατική μας παράδοση.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας πάρα πολλές φορές το τελευταίο διάστημα έχει εκτιμήσει ότι παραβιάζεται το Σύνταγμα με την υφιστάμενη κατάσταση των τηλεοπτικών μέσων και ζητάει από την ελληνική πολιτεία να αναλάβει μέτρα, μέτρα τα οποία δεν ανέλαβαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις στις οποίες και ο αιτών την αντισυνταγματικότητα συμμετείχε.
Εμείς βέβαια, αγαπητές κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με μεγάλη προσοχή ακούσαμε τα ζητήματα που αφορούν την αδιαφάνεια, τη διαπλοκή, τις προϋποθέσεις για δημιουργία τζακιών, για τζάκια που συνδέονται με κυβερνήσεις χωρίς έλεγχο, γιατί πράγματι υπάρχει σημαντική εμπειρία τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια στη χώρα μας σχετικά με τέτοια περιστατικά και με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον έχουμε βγάλει συμπεράσματα και έχουμε αποφασίσει ότι αυτό το καθεστώς πρέπει να αλλάξει. Και αυτό το καθεστώς αλλάζει ο νόμος ο οποίος έχει υποβληθεί σήμερα.
Ακούσαμε, επίσης, με μεγάλη προσοχή την τεκμηρίωση και τις αιτιάσεις σχετικά με την αντισυνταγματικότητα. Επιτρέψτε μου επί των άρθρων και των συγκεκριμένων ζητημάτων που μπήκαν.
Υπάρχουν εξαιρέσεις για εταιρείες της ημεδαπής ή της αλλοδαπής σχετικά με την ονομαστικοποίηση των μετοχών; Όχι, κύριοι συνάδελφοι, δεν υπάρχουν.
Στο άρθρο 4 περιλαμβάνονται διατάξεις και για τις εταιρείες της χώρας μας και για τις εταιρείες άλλων χωρών όπου προβλέπεται η υποχρέωση καταλόγου ονομαστικοποίησης μετοχών, αλλά υπάρχει και διάταξη η οποία προβλέπει ότι για τις χώρες που δεν είναι υποχρεωτικός ο κατάλογος ονομαστικοποίησης των μετοχών να υπάρχει επίσημη ανακοίνωση από την εταιρεία με θεωρημένο κατάλογο των μετοχών στην αρμόδια υπηρεσία αδειοδότησης, δηλαδή στο Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο, έτσι ώστε να μην μπορεί κανείς σε οποιοδήποτε θεσμικό πλαίσιο χώρας της αλλοδαπής να κρύψει την ταυτότητα του βασικού μετόχου, αλλά και των μετόχων πάνω από 1%.
Δεύτερο ζήτημα: Υπάρχει περιορισμός στον αριθμό των αδειών; Δηλαδή, υπάρχει περίπτωση αυτό το νομοσχέδιο να περιορίσει την πληροφόρηση, τον πλουραλισμό και την αντικειμενικότητα; Όχι. Σε κανένα σημείο το νομοσχέδιο δεν λέει ότι υπάρχει περιορισμένος αριθμός αδειών.
Αντιθέτως, λέει ότι καθορίζεται ο αριθμός των αδειών που τίθενται στη δημοπράτηση, στη διαγωνιστική, αντικειμενική, διαφανή διαδικασία που έλειπε τόσα χρόνια από τη χώρα μας. Επιστρέφει το Σύνταγμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιστρέφει η δημοκρατία με το νόμο αυτό. Διότι δεν υπήρχε μέχρι τώρα διασφάλιση και από το Κοινοβούλιο και από τις κυβερνήσεις που είχαν την ευθύνη της χώρας για είκοσι πέντε χρόνια. Γιατί πολύ απλά κανένας δεν αναφέρει ότι είναι πεπερασμένος ο αριθμός των αδειών και δεν δύναται η Κυβέρνηση ή το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης ή και η Βουλή να επανέλθει και να συμπληρώσει και να επεκτείνει τον αριθμό ανάλογα με τις κοινωνικές ανάγκες, με τις συλλογικότητες, με τα σωματεία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και όλες τις άλλες θεσμικές οντότητες που ορθώς επικαλέστηκε ο αιτών ότι μπορεί να ζητήσουν πρόσβαση σε αυτήν τη λειτουργία.
Περιορίζεται το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης; Ουδόλως. Δεν υπάρχει καμμία κύρωση, καμμία αρμοδιότητα, καμμία ρυθμιστική λειτουργία μέσα σε αυτόν το νόμο που να αφαιρείται από το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης. Αντιθέτως, γνωμοδοτεί και για τον αριθμό των αδειών και για το κατώφλι τιμής εκκίνησης. Ουσιαστικά έχει αρμοδιότητες δημόσιας παρέμβασης και επί των αποφάσεων της Κυβέρνησης.
Τέλος, ήθελα να πω ότι δυστυχώς ακούσαμε και μία αιτίαση σχετικά με τον καθορισμό τιμήματος ανά άδεια. Επιτρέψτε μου να πω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι μάλλον είναι μια λάθρα ανάγνωση του νομοσχεδίου που έχουμε στα χέρια μιας. Δεν υπάρχει καθορισμός τιμήματος ανά άδεια. Υπάρχει καθορισμός τιμήματος ανά κατηγορία άδειας και δεν μπορώ να καταλάβω τι άλλο θα περίμενε κάποιος που σέβεται τη δημοκρατία και την ισονομία παρά να καθοριστεί για τα εθνικής εμβέλειας ένα τίμημα και για τα περιφερειακής εμβέλειας ή τα θεματικά κανάλια, ένα άλλο τίμημα. Έτσι καθορίζεται η ισονομία, αυτό επιβάλλει η δημοκρατία και η διαφάνεια και αυτό κάνουμε.
Όσον αφορά τις υφιστάμενες επιχειρήσεις που αφέθηκαν είκοσι πέντε χρόνια να παραβιάζουν το Σύνταγμα, τη δημοκρατία και να φαλκιδεύουν το μέλλον, αλλά και το ήθος της ελληνικής πολιτείας αυτό που μπορεί να κάνει αυτό το νομοσχέδιο, ως μεταβατική διάταξη, είναι να τους δώσει τη δυνατότητα να συμμετέχουν στο διαγωνισμό, να ανταγωνιστούν με ίσα κριτήρια διότι αυτό επιβάλλει η ισονομία.
Κανένας δεν θα διεκδικήσει με την Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με την Κυβέρνηση της Αριστεράς ειδικά κριτήρια, ειδική διαχείριση, όπως ο δικομματισμός τόσα χρόνια επιφύλασσε για τα κανάλια μέσα από μια ιδιαίτερη σχέση διαπλοκής και εξάρτησης.
Όλοι ίσοι απέναντι στο νόμο, όλοι οι πολίτες, όλοι οι πολιτικοί, όλοι οι επιχειρηματίες. Διαφάνεια στην πολιτική και τη δημοκρατία, αυτό είναι το μόνο που μπορεί να σώσει και να δημιουργήσει ένα νέο μέλλον για τη χώρα μας. Δεν υπάρχει λοιπόν, κανένα ζήτημα αντισυνταγματικότητας.
Ευχαριστώ.
Δείτε την ομιλία εδώ