Χωρίς μεγάλη προσπάθεια, θα αποφύγω τη συζήτηση επί των επιχειρημάτων που ακούστηκαν από άλλα κόμματα και από άλλους συναδέλφους. Δυστυχώς, το τελευταίο διάστημα έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε παραστάσεις, αντί να έχουμε συμβολή στον κοινοβουλευτικό διάλογο, ιδιαίτερα στις επιτροπές και είναι κρίμα που σε μια συζήτηση κατ’ άρθρο κάποιοι, οι οποίοι χρηματίζουν και κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι κομμάτων της Αντιπολίτευσης, δεν κάνουν καμία πρόταση επί του νομοσχεδίου, ακόμη και της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Όμως, κύριε Υπουργέ, εγώ θέλω να σας προτείνω συγκεκριμένα θέματα επί των άρθρων, τα οποία, δυστυχώς, λόγω της ταχύτητας δεν μπορέσαμε να συζητήσουμε και πολύ πιο αναλυτικά.
Επί της νομοθετικής βελτίωσης την οποία καταθέσατε, που τροποποιεί τα θέματα που αφορούν το σχεδιασμό διαχείρισης απορριμμάτων, νομίζω ότι χρειάζεται μια συμπλήρωση στην δ΄ περίπτωση της παραγράφου, εκεί που προβλέπεται το διαπεριφερειακό περιφερειακό σχέδιο διαχείρισης απορριμμάτων. Εκεί πολύ σωστά προβλέπεται ότι μπορεί ένα περιφερειακό σχέδιο να καταρτίζεται διαπεριφερειακά, όμως υπάρχει ένα κενό διότι δεν αναφέρεται πώς εκκινεί αυτό το περιφερειακό σχέδιο. Προτείνω ότι πρέπει να προβλεφθεί ότι χρειάζεται και την απόφαση των διοικητικών συμβουλίων των αρμοδίων ΦοΔΣΑ, είτε απόφαση του γενικού γραμματέα διαχείρισης αποβλήτων, διότι δεν μπορεί ένα κοινό διαπεριφερειακό, άρα υπερβάλλον της περιφέρειας, να εκπονείται με απόφαση ελάσσονος επιπέδου και γι’ αυτό εξάλλου είναι και ο ρόλος του γενικού γραμματέα συντονισμού και διαχείρισης αποβλήτων.
Όσο αφορά τα ενεργειακά ζητήματα, στο άρθρο 7 παρατηρούμε ότι υπάρχει μια πρόθεση να έχουν προτεραιότητα κτίρια δημοσίου ή της αυτοδιοίκησης όταν αυτά έχουν εκπονήσει σχέδια ενεργειακής διαχείρισης ή εφαρμόζονται συστήματα ενεργειακής διαχείρισης. Θεωρώ ότι η λέξη «προτεραιότητα» είναι λάθος, κύριε Υπουργέ. Η προτεραιότητα είναι ένας ασαφής όρος. Θεωρώ ότι πρέπει να είναι προϋπόθεση. Δεν μπορεί, δηλαδή, να εισάγουμε συστήματα και κίνητρα ενεργειακής διαχείρισης, δηλαδή να εισάγουμε στο δημόσιο μέτρα για την ενεργειακή απόδοση και να υπάρχει απλά προτεραιότητα. Πρέπει να είναι προϋπόθεση. Νομίζω ότι και για το Δημόσιο και για την αυτοδιοίκηση, στις παραγράφους 11 και 12 του άρθρου 7, πρέπει να τροποποιηθεί η λέξη «προτεραιότητα» με την «προϋπόθεση» για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης δημοσίων κτιρίων και για την ένταξη σε κατάλογο να υπάρχει είτε το σχέδιο ενεργειακής διαχείρισης, είτε το σύστημα ενεργειακής διαχείρισης.
Όσο αφορά τις συμβάσεις με τους παρόχους ενεργειακών υπηρεσιών, άρθρο 19, το βασικό πρόβλημα αυτήν τη στιγμή του Δημοσίου και της αυτοδιοίκησης είναι ότι δεν ξέρουν και δεν μπορούν να περάσουν από τις υπηρεσίες επιτρόπου νόμιμες συμβάσεις με τις συμβάσεις ενεργειακής αξιοποίησης. Νομίζω, λοιπόν, ότι στο ηλεκτρονικό μητρώο που θα δημιουργήσετε πρέπει να προστεθεί υποχρεωτικά ανάρτηση και υποδείγματος διαδικασίας και υποδείγματος δημοσίων συμβάσεων για το Δημόσιο και την αυτοδιοίκηση. Δηλαδή, πρέπει τα πρότυπα τού πώς γίνεται μια σύμβαση, αλλά και το πρότυπο της σύμβασης να είναι αναρτημένο για να είναι και αναγνωρίσιμο από τις υπηρεσίες δημοσιονομικού ελέγχου.
Όσο αφορά τις «πράσινες» συμβάσεις, άρθρο 24, είναι μια πάρα πολύ μεγάλη παρέμβαση, η οποία ακολουθεί και μια κεντρική ευρωπαϊκή πολιτική για τις «πράσινες» συμβάσεις. Έχω μια απορία. Δεν είμαι σίγουρος αν καταλήγει σε πρόταση, κ. Υπουργέ. Έχετε μια 11μελή επιτροπή, η οποία περιλαμβάνει εκπροσώπους 11 υπουργείων. Εδώ, λοιπόν, το ερώτημά μου είναι το εξής. Σε μια επιτροπή και σε μια συζήτηση για δημόσιες συμβάσεις είναι μόνο 11 υπουργεία τα οποία παίζουν ρόλο; Το θέτω ως ερώτημα. Ο χώρος της αυτοδιοίκησης, ΚΕΔΕ και ΕΝΠΕ, υλοποιεί ένα μεγάλο κομμάτι δημόσιων συμβάσεων. Είναι έξω από τη συζήτηση για τις «πράσινες» συμβάσεις; Θεωρώ ότι είναι υποχρεωμένοι και αυτοί να μπουν σε αυτήν τη συζήτηση.
Παράλληλα, η αγορά, όπως και αν την εννοούμε, πρέπει να προσαρμόζεται και να ανταποκρίνεται στις «πράσινες» συμβάσεις, να ενημερώνεται και να συνθέτει, για παράδειγμα, η Ομοσπονδία Εμπορίου ή ο Σύνδεσμος Βιομηχάνων. Θα ήταν λάθος να προσθέταμε δύο μέλη ακόμη από την αγορά και δύο από την αυτοδιοίκηση, ώστε αυτή η συζήτηση δημοσίων συμβάσεων να γίνεται ολοκληρωμένα; Δεν ξέρω ακριβώς τον χαρακτήρα της επιτροπής του άρθρου 24 που τροποποιεί τον ν.3855. Θα έλεγα, είτε σε επίπεδο συμμετοχής, είτε σε επίπεδο δικαιώματος ψήφου, να δίδεται η δυνατότητα, είτε στην αυτοδιοίκηση, είτε στο χώρο της παραγωγής που πρέπει να εκπροσωπείται εκεί.
Τέλος, θα ήθελα να κάνω ένα σχόλιο για το ΚΑΠΕ. Νομίζω ότι πολύ σωστά διευρύνεταιη λειτουργία του ΚΑΠΕ και στα ζητήματα της ενεργειακής εξοικονόμησης. Υπάρχει και ένα θέμα το οποίο το αμελούμε την περιφερειακή ανάπτυξη, τη λειτουργία της αποκέντρωσης και τον επιστημονικό κόσμο της περιφέρειας. Νομίζω ότι ο θεσμός της Ευρώπης που έχει εγκαταστήσει και έχει επιβραβεύσει τα περιφερειακά ενεργειακά κέντρα, πρέπει να επιστρέψει στην ελληνική συζήτηση. Είτε με ανταποκριτές του ΚΑΠΕ που νομίζω ότι είναι δύσκολο, είτε με το θεσμό των περιφερειακών ενεργειακών κέντρων στις περιφέρειες, θα πρέπει οι δομές της ενεργειακής πληροφορίας και τεχνογνωσίας να υπάρχουν. Και πομποί αναμετάδοσης της ενεργειακής πληροφορίας αλλά και των θεμάτων εξοικονόμησης.
Υπάρχουν πολλές εμπειρίες με το πρόγραμμα SAVE είχαν ιδρυθεί περιφερειακά ενεργειακά κέντρα, που κάποια πήγαν πολύ καλά έχουν πάρα πολύ καλές εμπειρίες. Η πρόταση μου λοιπόν, είναι να διερευνήσετε σε αυτό το νομοσχέδιο τη δυνατότητα σε κάθε περιφέρεια να λειτουργεί ένα περιφερειακό ενεργειακό κέντρο, το οποίο θα υποστηρίζει τους φορείς εκείνης της περιοχής που περισσότεροι από αυτούς είναι αυτοδιοικητοί αλλά είναι και δημόσιας διοίκησης, γιατί χρειαζόμαστε και στην περιφέρεια εξειδικευμένο επιστημονικό δυναμικό, δεν είναι Ελλάδα μόνο η Αθήνα και προφανώς θύμα της ενεργείας έχει συστατικό του στοιχείο την αποκέντρωση, γιατί μόνο έτσι μπορούμε να πάμε σε μια βιώσιμη ενεργειακή διαχείριση σε μια καλύτερη Ελλάδα και σε μια καλύτερη Ευρώπη. Νομίζω ότι σε αυτά συμφωνούμε, πιστεύω ότι θα αποδεχθείτε αρκετές από τις προτάσεις. Ευχαριστώ.
Παρακολουθείστε την τοποθέτηση εδώ
