Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος, κατ’ αρχήν θα ήθελα να κάνω μια αρχική τοποθέτηση λίγο διαφορετική, γιατί θεωρώ ότι είναι κατάντια για την Ελλάδα να εξαρτάται το σύνολο των έργων και του προγραμματισμού της από το ΕΣΠΑ. Δεν είναι δυνατόν κάποια αντικείμενα τα οποία είναι βασικά Δημόσια αντικείμενα και ιδιαίτερα ο αναπτυξιακός βραχίονας να εξαρτάται μόνο από το ΕΣΠΑ. Προφανώς αυτό είναι το αποτέλεσμα των πολιτικών που εφαρμόστηκαν εδώ και πάρα πολλά χρόνια, λέγοντας σας ένα παράδειγμα, δεν είναι δυνατόν η κοινωνική πολιτική να είναι αντικείμενο του ΕΣΠΑ, να στηρίζεται δηλαδή σε μια περιοδική χρηματοδότηση. Δεν μπορεί η βασική χρηματοδότηση του κράτους απέναντι στην κοινωνία, τα εργαλεία κοινωνικής συνοχής και λέω για παράδειγμα τους παιδικούς σταθμούς, να είναι αντικείμενο του ΕΣΠΑ.
Κάποια στιγμή πρέπει να πούμε ότι η Ελλάδα χρειάζεται ένα άλλο προγραμματισμό και μια άλλη πολιτική διοίκηση, αυτό επέλεξαν και οι Έλληνες άλλωστε στις 25 Ιανουαρίου. Στοιχείο όμως των πολιτικών που εφαρμόστηκαν είναι πρώτα απ’ όλα να μείνει η Ελλάδα στη στασιμότητα και να εξαρτάται μόνο από εξωτερικές πηγές χρηματοδότησης, να έχει έναν ιδιωτικό τομέα ο οποίος είναι απολύτως παρασιτικός, αρκεί να δούμε τα ΚΕΚ για παράδειγμα, και ταυτόχρονα έφτασαν στο σημείο όχι απλώς να καταστρέψουνε όλο τον οικονομικό προγραμματισμό, αλλά να αφήσουν και τον Φεβρουάριο τα ταμεία άδεια, να μην υπάρχει δηλαδή ιδία συμμετοχή και μετά να κατηγορούν την Κυβέρνηση η οποία ήρθε, ότι δεν μπορεί να πληρώσει τα έργα του ΕΣΠΑ, γιατί ενεχυρίασαν πρακτικά το πολιτικό μέλλον στη χρεοκοπία της Ελλάδας, οδήγησαν δηλαδή τη χώρα σε μια υποχρεωτική χρεοκοπία για να μπορέσουν να ξαναπάρουν την πολιτική διοίκηση.
Και μετά βγαίνουν και μιλάνε και κατηγορούν την κυβέρνηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και των ΑΝ.ΕΛ.. Όμως, πέρα από αυτά που είναι ίσως παρελθόν, γιατί οι Έλληνες τους έθεσαν στο παρελθόν, υπάρχει ένα ζήτημα στο νέο ΕΣΠΑ. Ότι χρειάζεται επαναπροσανατολισμός ο οποίος θα πρέπει να γίνει σε συνδυασμό και με μια άλλη ανάγνωση των τομέων της οικονομίας που χρειάζονται προτεραιότητες, με διαφορετική αναλογία πρωτογενούς, δευτερογενούς, και τριτογενούς τομέα στην Ελλάδα, με πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα και στην απασχόληση και στην μόχλευση ιδιωτικών κεφαλαίων, ίσως με νέους άξονες προτεραιότητας και νέων επιχειρηματικών μοντέλων.
Κύριε Υπουργέ, νομίζω ότι το νέο ΕΣΠΑ θα πρέπει να ξαναέρθει για συζήτηση, γιατί άξονες πολιτικής, άξονες προτεραιότητας δεν ακούσαμε τόσο ξεκάθαρα, ίσως θα ήταν ενδιαφέρον όποτε ολοκληρωθεί αυτή η πρόταση να την έχουμε λίγο πιο αναλυτικά ή σε μια άλλη διαδικασία διαβούλευσης, δεν θεωρώ ότι είναι και υποχρεωτικό να μπει σε Επιτροπή, νομίζω όμως ότι αξίζει να συζητήσουμε για την πραγματική πολιτική η οποία έρχεται και την έχει περισσότερο ανάγκη η Ελλάδα, δηλαδή, μπορούμε να πούμε ότι καθυστέρησαμε, αλλά όχι γιατί έφταιγε η Κυβέρνηση αυτή. Παράδειγμα, στους ανθρώπινους πόρους, ακούσαμε και για το νέο Γραμματέα, δεν είναι δυνατόν να καταναλώνονται χρηματοδοτήσεις για να ζει ένα κομμάτι υπηρεσιών το οποίο είναι μη παραγωγικό, όπως ήταν η διαδικασία των καταρτίσεων.
Όμως δεν μπορεί να μη σχεδιάσουμε τη διαδικασία της γνώσης, της επιμόρφωσης σε συνδυασμό με τις τοπικές παραγωγικές δυνάμεις, όπως είναι οι Δήμοι, να έχουμε πολιτική για τα κέντρα δια βίου μάθησης, να δούμε πώς θα αποκεντρωθούν οι δυνάμεις αυτές, αλλά και να πάνε σε ένα άλλο παραγωγικό μοντέλο ίσως και με νέες μορφές οικονομίας. Θα μου επιτρέψετε δύο σχολεία μόνο για κάποια που ακούστηκαν, πρώτα απ’ όλα για τα ΣΔΙΤ. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί είναι πρόοδος και γιατί είναι στήριξη στον ιδιωτικό τομέα της οικονομία τα ΣΔΙΤ, που παρουσιάστηκαν από κάποιους, που στηρίζονται κατά 50% στο ΕΣΠΑ και 30% με 35% στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, δηλαδή, σε Δημόσιο χρήμα, με Δημόσια ευθύνη. Που είναι ακριβώς η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα;
Ποια είναι η ευθύνη ρίσκου, επιχειρηματικότητας, τεχνολογίας που αναλαμβάνει ο ιδιωτικός τομέας; Με ξένα κόλλυβα μνημόσυνο και μάλιστα ιδιωτικές επενδύσεις με εγγυημένο κατώφλι απορριμμάτων, εις βάρος του Εθνικού σχεδιασμού και εις βάρος του Ευρωπαϊκού προγραμματισμού. Επειδή ακούστηκε ότι θα χαθούν λεφτά, ο κ. Καλαφάτης ήταν Υπουργός στον τομέα αυτό, αν γινόταν τα ΣΔΙΤ θα χαθούν λεφτά, γιατί πρακτικά εγώ αναρωτιέμαι, γιατί το καλύτερο έργο της Ευρώπης που ήταν το ΣΔΙΤ της Κοζάνης δεν το εγκαινιάσατε και δεν το ξεκινήσατε αγαπητοί κύριοι της προηγούμενης Κυβέρνησης;
Ο κ. Χατζηδάκης το ανέφερε σαν Ευρωπαϊκό παράδειγμα, και ο κ. Ματζιούφας, πολύ απλά γιατί ήταν αντίθετο με τον Εθνικό σχεδιασμό, αντίθετο με την Ευρωπαϊκή Οδηγία και γιατί υπάρχει ένα βασικό πρόβλημα, ότι υπάρχει αιρεσιμότητα και στους Περιφερειακούς σχεδιασμούς και στον Εθνικό. Αυτά γιατί δεν τα τελειώσανε άραγε, για να προχωρήσουν τα έργα που τόσο πολύ τους ενδιέφεραν; Παρ’ ότι εμείς λέμε ότι τα στηρίζουν προς την αντίθετη κατεύθυνση και με πολύ λανθασμένο προγραμματισμό. Επιτρέψτε μου να αναφέρω άλλο ένα ζήτημα, δεν μπορώ να ακούω τους δύο τέως Υπουργούς, τον κ. Σκρέκα και τον κ. Κωνσταντινόπουλο, που υπογράψανε τον Φεβρουάριο του 2014 και τον Ιανουάριο του 2015 της απεντάξεις των έργων που είχε ως φορέα υλοποίησης την ΕΕΤΑ, από σύνολο Δήμων στην Ελλάδα να κατηγορούν και το στείλανε στη DG Regio και έχουμε τα έγγραφα που αυτοί οι δύο πρώην Υπουργοί που υπογράφουν, να κατηγορούν την Κυβέρνηση, η οποία προσπαθεί να ξανά σηκώσει στην Ελλάδα στα πόδια της ότι απεντάσει έργα. Νομίζω ότι είναι πολύ μεγάλη υποκρισία.