Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Νομίζω, καταρχήν, ότι θα πρέπει να ευχαριστήσουμε ιδιαίτερα τον κ. Καιρίδη, ο οποίος ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικός για δύο ζητήματα. Πρώτον, γιατί ξεκαθάρισε ότι η επιδίωξη της Κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι η αεριοποίηση της ηλεκτροπαραγωγής, ακόμη και μέχρι το 2050, εις βάρος των ΑΠΕ, διότι κατέθεσε το επιχείρημα πως οι ΑΠΕ δε μπορούν να συμβάλουν στο ενεργειακό ισοζύγιο και ότι δε μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες ηλεκτροπαραγωγής.
Έτσι απέδειξε αυτό που και εμείς λέμε, ότι η Ν.Δ. αεριοποιεί την ηλεκτροπαραγωγή εις βάρος των κατευθύνσεων του Green Deal και της κλιματικής ουδετερότητας.
Δεύτερον, πρέπει να τον ευχαριστήσουμε γιατί κατέθεσε δημόσια την αντιεπιστημονική και αντιπεριβαλλοντική τοποθέτησή του για το σχιστολιθικό, όπου μας είπε ότι η Ευρώπη έχει δύσκολους κανονισμούς και δε μπορούμε να το περάσουμε, κάτι που φάνηκε να τον δυσαρεστεί.
Καλά έκανε η κ. Καφαντάρη και ο κ. Αρσένης και ζήτησαν την τοποθέτηση της Κυβέρνησης για το σχιστολιθικό, διότι η προηγούμενη κυβέρνηση είχε πάρει ρητή θέση κατά αυτού του τρόπου εξόρυξης, που είναι και αντιεπιστημονικός και αντιπεριβαλλοντικός.
Βέβαια, ο κ. Καιρίδης δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να μας επιβεβαιώνει αυτό που καταλάβαμε την προηγούμενη εβδομάδα εδώ στη Βουλή, ότι ο κ. Μητσοτάκης είναι οπαδός της παλιάς λογικής ανάπτυξης και είναι, προφανώς, αντίστοιχος, αν θέλετε, με τη λογική των υδρογονανθράκων σε πιο δυσμενέστερη μορφή για το περιβάλλον και δεν έχει κάποια σχέση με την πράσινη πολιτική.
Ο κ. Καιρίδης έκανε και ένα άλλο λάθος, το οποίο προσπάθησε να παραφράσει προηγουμένως και η προηγούμενη ομιλήτρια από τη Ν.Δ., την υποτίμηση, δηλαδή, της διπλωματικής νίκης της χώρας και την αλλαγή των γεωπολιτικών συσχετισμών.
Αυτό είναι κάτι που πιστεύω ότι αποδεικνύει και την υποχωρητικότητα στην εξωτερική πολιτική που έχει ο κ. Μητσοτάκης, κάτι που φάνηκε και στις συναντήσεις του με τον κ. Τραμπ και τον κ. Ερντογάν.
Ας τα ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, πολύ απλά.
Ναι, το έργο έχει ξεκινήσει από το 2013 και μπήκε στον κατάλογο έργων κυβερνητικού ενδιαφέροντος, όμως, είχε «παγώσει» ιδιαίτερα στην Κυβέρνηση Σαμαρά/Βενιζέλου. Ναι, το έργο ξεκίνησε και «πήρε μπρος», αποτελεσματικά επι ΣΥΡΙΖΑ και αυτό γιατί έγιναν, όχι απλά, οι πάρα πολλές συναντήσεις των Διμερών που αφορούν και την Κύπρο και το Ισραήλ, αλλά και την Κύπρο και την Αίγυπτο, αλλά, πρέπει να σας θυμίσω ότι τότε έγινε για πρώτη φορά η συνάντηση με τον κ. Κανιέτε και με τον αντίστοιχο Υπουργό της Ιταλίας που έγινε στην Ιταλία το Δεκέμβριο του 2016, αφού προηγήθηκαν δύο συναντήσεις τον Ιούνιο και στο τέλος του 2016 στην Αθήνα και το αντίστοιχο συμφωνητικό που υπέγραψαν οι δύο φορείς του έργου.
Ως εκ τούτου, λοιπόν, το έργο τότε «μπαίνει», πράγματι, «μπρος», γιατί; Γιατί η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ καταλαβαίνει και επιδιώκει να αναβαθμίσει το γεωπολιτικό ρόλο της χώρας – παράλληλα από την χρεοκοπία έπρεπε να βγούμε και από την αρνητική εικόνα που είχαν όλοι οι ξένοι για τη χώρα μας – και έτσι προώθησε, όχι μόνο αυτές τις δύο Τριμερείς, αλλά και την πρωτοβουλία των ηγετών στα Βαλκάνια που μας βοήθησε ιδιαίτερα και στα ενεργειακά στη συνέχεια, τη «Συμφωνία των Πρεσπών» για τη «Βόρεια Μακεδονία», την αντίστοιχη σύνοδο του Φόρουμ του Καΐρου, αλλά και την αντίστοιχη Σύνοδο των ηγετών του Μεσογειακού Νότου. Όλα αυτά γίνανε επί ΣΥΡΙΖΑ και όλα αυτά αλλάξανε τους ισχυρισμούς στη Μεσόγειο και καταλήξαμε στο «EastMed Act» το οποίο κατατέθηκε στη Βουλή των Αντιπροσώπων των Ηνωμένων Πολιτειών με σαφείς διατυπώσεις κατά της παραβατικότητος της Τουρκίας και όσον αφορά τον ελληνικό εναέριο χώρο και όσον αφορά την AOZ της Κύπρου, κάτι το οποίο δεν συνεχίζεται σε επίπεδο δηλώσεων, τουλάχιστον ή τουλάχιστον, δεν κέρδισε μια τέτοια αντίστοιχη δήλωση ο κ. Μητσοτάκης όταν συναντήθηκε με τον κ. Τράμπ.
Τι άλλο, όμως, έγινε τότε; Ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε η χώρα μας να αποτελέσει τον ενεργειακό, αλλά και εμπορικό διαμετακομιστικό κόμβο και αυτό το πετύχαμε. Το πετύχαμε με πάρα πολύ μεγάλες συμφωνίες οι οποίες αφορούν και το δρόμο του μεταξιού και αφορούν και τα ενεργειακά δίκτυα στα Βαλκάνια και άλλαξε, αν θέλετε και το οικονομικό μοντέλο, πλέον, της παραγωγής και της κατεύθυνσης της οικονομίας, κάτι που δεν μπορεί να το αμφισβητήσει, πλέον, κανένας ούτε στην Ευρώπη ούτε στη Νέα Δημοκρατία. Ο «EastMed»,είναι ένα κομμάτι αυτού του σχεδίου, έτσι ώστε η Ελλάδα να αποτελεί την ενεργειακή πύλη για τη δυτική Ευρώπη και εδώ υπάρχει και ένα μεγάλο ζήτημα που θα θέσω στη συνέχεια, κύριε Πρόεδρε, για την Ιταλία. Η τρίτη πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ αφορούσε το εθνικό σχέδιο για την ενέργεια και το κλίμα με δύο άξονες, το «30» (%;)και το «50» (%;). Για το «50», λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ για πρώτη φορά και ο Αλέξης ο Τσίπρας κατέθεσε την πρόταση της κλιματικής ουδετερότητας, κάτι που φαίνεται, έρχεται σε αντίθεση με τις απόψεις του κ. Καιρίδη. Εκτός, όμως από την κλιματική ουδετερότητα που καθυστερημένα την ακολούθησε και ο κ. Μητσοτάκης, είχαμε και το ουσιαστικό ζήτημα το ότι το αέριο θα είναι το καύσιμο μετάβασης μειώνοντας την συμμετοχή του στην ηλεκτροπαραγωγή, αλλά θα αφορά τις μεταφορές και ιδιαίτερα την θέρμανση, γιατί, ουσιαστικά δεν θέλουμε να εξαρτηθεί η χώρα από τα ορυκτά καύσιμα και ιδιαίτερα από τα εισαγόμενα ορυκτά καύσιμα, μεγεθύνοντας τον βαθμό ενεργειακής εξάρτησης, ένα λάθος που κάνει συνειδητά και κατ’ επιλογήν η Νέα Δημοκρατία.
Και η μεγάλη η επιλογή η επόμενη που θέλω να αναφερθώ, κύριε Πρόεδρε, ήταν η «ΔΕΠΑ ΥΠΟΔΟΜΩΝ», ένας δημόσιος φορέας που θα ελέγχει το δίκτυο στη χώρα και τα διεθνή Έργα, κάτι το οποίο αποφάσισε να «ξεπουλήσει» ο κ. Χατζηδάκης τις πρώτες ημέρες της Υπουργίας του. Και εδώ φαίνονται οι διαφορές των απόψεων. Η Ευρώπη πιστεύει στο δημόσιο τομέα για τα μεγάλα δίκτυα, επαναδημοτικοποιεί και επανακρατικοποιεί και ασχολούμαστε με τις δημόσιες πολιτικές τώρα και εν πανδημία βρισκόμενοι, ενώ ο κ. Χατζηδάκης, τώρα που και οι τιμές, αλλά και τα εθνικά συμφέροντα είναι διαφορετικά, θέλει να «ξεπουλήσει» το δίκτυο ενέργειας. Καταλαβαίνετε ότι αυτό οδηγεί σε πάρα πολλά προβλήματα και υποχωρήσεις και εδώ θέλω να πω ότι προφανώς, είναι υποχώρηση από την γεωπολιτική δυναμική που κατέκτησε η χώρα μας, τα ζητήματα που αφορούν τις σχέσεις με την γείτονα χώρα. «Καλά κάνουμε και προχωράμε» τον «EastMed», κανείς δεν είπε ότι «δεν κάνουμε καλά που τον «προχωράμε». Θέλουμε να ανακτήσουμε όλα αυτά που κατατέθηκαν στην 3η σύνοδο των χωρών, αλλά και στην Σύνοδο του Μπερ Σεβά, δηλαδή την παρουσία των Υπουργών και των Πρεσβευτών των Ηνωμένων Πολιτειών σε βάρος και σε αντίθεση της τουρκικής προκλητικότητας, όμως υπάρχει ένα σοβαρό ζήτημα κύριε Υπουργέ το οποίο θέλω να μας το ξεκαθαρίσετε όσον αφορά την Ιταλία. Στον τίτλο του νόμου αναγράφεται ότι η Ιταλική Δημοκρατία υπογράφει τη Συμφωνία. Θέλουμε, λοιπόν να μας πείτε αν έχει κάτι αλλάξει, διότι αλλιώς, υπάρχει μια αμέλεια ή απρέπεια όσον αφορά τους διπλωματικούς κανόνες; Γνωρίζουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε πρώτη φορά να γίνει Σύνοδος στην Ιταλία, στις 02/12/2016 με τον κ. Κανιέτε. Γνωρίζουμε ότι ο Υπουργός ο αντίστοιχος της Ιταλίας συμμετείχε στην αντίστοιχη Σύνοδο στο Τελ Αβίβ στις 03/04/2017. Γνωρίζουμε, όμως, ότι επί δικής σας διακυβέρνησης ο αντίστοιχος Ιταλός Υπουργός έστειλε μια επιστολή ότι μόνο ως Έργο Κοινοτικού Ενδιαφέροντος, πιθανά με άλλα δεκάδες ή εκατοντάδες, συνηγορεί υπέρ του Έργου. Άρα, υπάρχει ένα ζήτημα. Κακώς το γράψατε στον τίτλο; Είναι λάθος και απρέπεια; Θα δημιουργήσετε και άλλο πρόβλημα με αυτή την λανθασμένη επιλογή σας; Υπάρχει πρόοδος, που θέλουμε να υπάρχει πρόοδος, με την Ιταλία; Τι ακριβώς γίνεται, γιατί, τουλάχιστον στο επίπεδο του γραφειοκρατικού ή του τυπικού αν θέλετε, γιατί αφορά και τις διπλωματικές σχέσεις, δεν κατανοούμε ποιος είναι ο τίτλος τον οποίο έχετε στο νομοσχέδιο; Θα θέλαμε να είναι και να αποτελέσει προϊόν συμμαχιών/συνεργασιών αυτό το Έργο, αλλά, μήπως έχετε και εκεί να επιδείξετε μια υποχώρηση κατά τα χρόνια της Νέας Δημοκρατίας; Θέλουμε να το ξεκαθαρίσετε.
Τέλος, είπαν όλοι, είπε η κυρία Καφαντάρη και υποπτεύομαι θα πουν και άλλοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ για τα τραγικά αποτελέσματα που έχει ήδη η λογική σας για να «ξεπουληθεί» το δίκτυο αερίου. Το πρώτο είναι η πρόθεση στις ανακοινώσεις απεντάξεων πόλεων και θα μπορέσετε, ίσως να μας πείτε για πιθανές γραφειοκρατικές ατέλειες. Λοιπόν, να σας πούμε εμείς κάτι πάρα πολύ απλό. Εμείς καταφέραμε να κάνουμε εκατοντάδες εκατομμύρια επενδύσεις στο αέριο και να πάρουν πολλές πόλεις αέριο που τις είχατε «έξω» από το σχεδιασμό. Τώρα ήρθε η ώρα η δική σας να πείτε: Θα λύσετε τα προβλήματα για να πάει το αέριο σε όλη την Ελλάδα και να μην γίνονται μονοπωλιακά παιχνίδια, διότι και με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ, δυστυχώς, όλη η Ελλάδα θα εξαρτάται από έναν ιδιοκτήτη αερίου; Και δεύτερο ζήτημα: Θα λύσετε τα προβλήματα σύγκρουσης συμφερόντων που υπάρχουν στην ΔΕΗ, όπου εκεί επιδείξατε επιτελική προχειρότητα και εκ τούτου δημιουργείται ένα σοβαρό ζήτημα σύγκρουσης συμφερόντων, διότι έρχονται οι ελεγκτές να γίνουν ελεγχόμενοι και οι ελεγχόμενοι ελεγκτές; Αυτά είναι ζητήματα τα οποία τα έθεσε η κυρία Καφαντάρη και θέλω μια απάντηση, διότι όταν έρχονται οι Περιφερειάρχες να μιλάνε για επιτελικές ήττες, όσον αφορά το αέριο, και αναφέρομαι σε δύο Περιφερειάρχες, πλέον, τα πράγματα δεν πάνε καλά και κύριε Πρόεδρε, για να μην πει ο κ. Χατζηδάκης ότι το ξεχάσαμε, υπάρχει αντίστοιχη έκθεση του νόμου του επιτελικού κράτους για την ποιότητα του κοινοβουλευτικού έργου και γι’ αυτό το νομοσχέδιο, διότι, ίσως να έβρισκε το λάθος στον τίτλο ή στις υπογραφές, που δεν θέλουμε να εκθέτει τη χώρα μας προς τα έξω; Είναι ένα ερώτημα το οποίο θα το θέτουμε σε κάθε νομοσχέδιο για να αποδείξουμε ότι το επιτελικό κράτος, τελικά, ήταν μόνο στα λόγια, δυστυχώς, κύριε Υπουργέ γιατί στην πράξη οι Έλληνες έχουν περισσότερες απαιτήσεις.
Σας ευχαριστώ πολύ και θα επανέλθω στην Ολομέλεια.