Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. Έχουν ακουστεί αρκετά ήδη, οπότε θα μου επιτρέψετε να μείνω σε κάποιους τίτλους για να συνεχίσω σε κάποια νέα ζητήματα.
Είναι ξεκάθαρο ότι ευρωπαϊκή στρατηγική για τη βιοποικιλότητα που ανακοινώθηκε μαζί με τη στρατηγική «από το αγρόκτημα στο πιρούνι» είναι κομμάτια της ευρωπαϊκής πράσινης συμφωνίας. Σήμερα, όμως, μετά την πανδημία, είναι γεγονός ότι και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και στην Ελλάδα αναπτύσσεται μια συζήτηση για τη συμφωνία αυτή. Θέλω, λοιπόν, εκ των προτέρων να ξεκαθαρίσουμε και αν αυτό μπορεί να το ξεκαθαρίσει και ο Υπουργός, ότι η Ελλάδα διαφωνεί με τις φωνές που ακούγονται στην Ευρώπη σχετικά με την καθυστέρηση της ευρωπαϊκής πράσινης συμφωνίας, διότι, ο πρόσφατος νόμος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας αποδεικνύει ότι η ελληνική κυβέρνηση συνηγορεί υπέρ των απόψεων που θεωρούν το περιβάλλον εχθρό της ανάπτυξης.
Δυστυχώς, περάσατε πρόσφατα έναν οδοστρωτήρα για το ελληνικό περιβάλλον σε πάρα πολλούς τομείς, με όλες τις περιβαλλοντικές οργανώσεις και όλη την αντιπολίτευση απέναντι, αλλά αυτή η λογική συνεχίστηκε και με το νόμο του τουρισμού, ιδιαίτερα, όσον αφορά τα ζητήματα του αιγιαλού. Οπότε, καλό είναι να δούμε αν και στα βασικά ζητήματα, δηλαδή, στο «green deal» και στις βασικές ευρωπαϊκές πολιτικές, έχετε την ίδια άποψη, η οποία, χαρακτηρίζεται ως αντιπεριβαλλοντική και οξύτατα συντηρητική, ως προς το μέλλον της βιώσιμης ανάπτυξης.
Στα θέματα, όμως, της στρατηγικής για τη Βιοποικιλότητα, διαπιστώνουμε ότι τα ζητήματα, τα οποία τοποθετούνται, παρότι δεν είναι αρμοδιότητα μόνο του Υπουργείου σας.
Προφανώς, η Πρόεδρος είπε ένα λόγο για τον οποίο θα περιμένουμε το Υπουργείο Περιβάλλοντος. Δεν νομίζω να έχει αλλάξει ο Υπουργός πάντως, κυρία Πρόεδρε, ο Υπουργός έπρεπε να έρθει, αλλά ο Υπουργός, έτσι κι αλλιώς, δεν έρχεται στα νομοσχέδια που αφορούν το Υπουργείο Περιβάλλοντος και περνάνε άλλοι Υπουργοί, θα έρθει στην Επιτροπή Προστασίας Περιβάλλοντος;
Υπάρχουν, όμως, ζητήματα που μπορούμε να πούμε ότι αυστηροποιούν το καθεστώς προστασίας. Το 10% των προστατευόμενων περιοχών πρέπει να είναι σε καθεστώς αυστηρής προστασίας. Απαιτείται ένα σχέδιο αποκατάστασης της φύσης, το οποίο, δεν έχω ακούσει ακόμα τη θέση της Ελληνικής Κυβέρνησης, αν το εκπονήσει ή όχι.
Υπάρχουν υποχρεώσεις πολύ πιο αυστηρές, όπως, π.χ. αυτή η προσέγγιση που είναι από τα κάτω η λεγόμενη hall of society approach, η οποία είναι πάρα πολύ σημαντική και θέλουμε να δούμε πως τη βλέπετε εσείς.
Συζητάνε όλο και περισσότερο οι ευρωπαϊκές πολιτικές για υιοθέτηση λύσεων βασισμένων στη φύση και για τα θέματα του κλίματος, όπως και για την προώθηση επενδύσεων φιλικών προς τη Βιοποικιλότητα.
Αυτά είναι ζητήματα που μας ενδιαφέρουν ιδιαίτερα, γιατί;
Στη χώρα μας έγινε μεγάλη προσπάθεια και πιστεύω ότι το γνωρίζετε και εσείς, να τελειώσουμε το θέμα του καταλόγου των περιοχών NATURA 2000. Ο κύριος Αποστόλου είχε συνυπογράψει τον Δεκέμβριο του 2017 τον κατάλογο και κλείσαμε επιτέλους αυτή την εκκρεμότητα. Η Ελλάδα, πλέον, έχει 27% της χερσαίας έκτασης και 19% της θαλάσσιας ενταγμένη στο δίκτυο και αν συνυπολογίσουμε και τα υπόλοιπα στοιχεία, όπως καταφύγια άγριας ζωής και τις υπόλοιπες περιοχές, η Ελλάδα είναι πάνω από 30% στον κατάλογο αυτόν, τουλάχιστον, στη χερσαία έκταση.
Υπήρχε, ο νόμος για τους φορείς, με το whole of society approach, το οποίο καταργήθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση, όμως, η νέα Κυβέρνηση κατήργησε τη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων και των τοπικών φορέων στη διαχείριση των περιοχών και των αγροτών, διότι προβλεπόταν συμμετοχή των αγροτών στα Διοικητικά Συμβούλια των φορέων αυτών.
Η προηγούμενη κυβέρνηση διεκδίκησε και ενέταξε ένα μεγάλο πρόγραμμα, το οποίο NATURA, με 17 εκατομμύρια ευρώ και πολλές χρηματοδοτήσεις για τους φορείς.
Κύριε Υπουργέ, θέλω να σας ενημερώσω και εσάς, ότι οι χρηματοδοτήσεις αυτές, παρότι εγκεκριμένες στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, ο κύριος Χατζηδάκης επέλεξε να τις κρατήσει στο Υπουργείο και να μην τις δώσει στους φορείς και να καταδικάσει σε ασφυξία τους φορείς. Έτσι λοιπόν βλέπουμε ότι αυτό το αποκεντρωμένο συμμετοχικό μοντέλο διοίκησης των προστατευόμενων περιοχών που συνδέουν την πολιτική βιοποικιλότητας με τη στρατηγική του Υπουργείου σας, το αμφισβητεί το Υπουργείο περιβάλλοντος, καταργεί τη συμμετοχικότητα, τις χρηματοδοτήσεις, την συμβατότητα των επενδύσεων με τη Βιοποικιλότητα και αντιθέτως, έρχεται με ένα λανθασμένο τρόπο προσδιορισμού χρήσεων γης εκ των προτέρων πριν από τις ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες και έρχεται σε αντίθεση με τη βασική πρόβλεψη που έχει η στρατηγική της Ευρώπης «επενδύσεις φιλικές προς τη βιοποικιλότητα». Έτσι, όμως, χάνεται το σήμα κατατεθέν των περιοχών και των δικών σας περιοχών της Θεσσαλίας, το οποίο δεν θα είναι πάνω στα προϊόντα και δεν θα έχουν θα χαρακτηριστικά της συμβατότητας με τη Βιοποικιλότητα.
Εδώ θέλω να σημειώσω ότι πέρα από καταδίκες και πρόστιμα, βλέπω ότι ακόμα και η προώθηση τελικά του έργου της εκτροπής του Αχελώου έρχεται σε αντίθεση με τη στρατηγική για τη Βιοποικιλότητα, διότι εδώ ξεκάθαρα η στρατηγική της Ευρώπης λέει για αποκατάσταση της φυσικής ροής των ποταμών και για αγροτική πολιτική με έμφαση στο περιβαλλοντικό αποτύπωμα και τη θέσπιση οικολογικών στόχων, αλλά η Κυβέρνησή σας δεν βλέπω να προχωράει ούτε τα έργα μείωσης της κατανάλωσης, που είπατε και εσείς ότι είναι πρόβλημα, ούτε τα τοπικά έργα διαχείρισης στη Θεσσαλία. Αντίθετα να προωθεί ένα έργο και εσείς, το οποίο είναι σε αντίθεση με την Ευρωπαϊκή Στρατηγική για τη Βιοποικιλότητα.
Ως εκ τούτου, κύριε Υπουργέ, πέρα από αυτές τις απαντήσεις, θα ήθελα να μου πείτε εσείς ή Γενικός Γραμματέας, αν έχουμε προτείνει ως Ελλάδα κάτι πιο συγκεκριμένο στη στρατηγική «από το χωράφι στο πιάτο» που να ενδιαφέρει εμάς, πέρα από τους τρεις άξονες που αναφέρατε στην αρχή και δεν θα το σχολιάσω. Δεν με ικανοποιούνε ως Ελληνική στρατηγική, θέλουμε κάτι παραπάνω ως προς την αγροτική πολιτική και τη συμβατότητα με τη βιοποικιλότητα, γιατί εδώ βλέπουμε μείωση φυτοφαρμάκων 50%, το 10% των γεωργικών εκτάσεων έχουν χαρακτηριστικά υψηλής ποικιλομορφίας, 1/4 των γεωργικών εκτάσεων να είναι σε διαχείριση βιολογικής γεωργίας, μείωση των βλαβερών συστατικών από τα λιπάσματα και μείωση χρήση λιπασμάτων κατά 20%, μείωση του αριθμού των ειδών του κόκκινου καταλόγου κατά 50%, που απειλούνται και από ξενικά είδη. Πολλές, εν πάση περιπτώσει, παρεμβάσεις που ανοίγει με πολύ ενδιαφέρον η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά δυστυχώς, δεν βλέπουμε να υπάρχει αντίστοιχη διάθεση από την Ελληνική Κυβέρνηση.
Για τον λόγο, λοιπόν, που εσείς ήρθατε εδώ παρακαλώ να μας πείτε, αν το Υπουργείο σε αυτή τη στρατηγική, που γνωρίζουμε και εμείς πολύ καλά, έχει προτείνει ως ελληνική πρόταση κάτι παραπάνω. Νομίζω ότι αυτό θα ενδιαφέρει όλους μας. Σας ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
