Να συγχαρώ εσάς και τα υπόλοιπα μέλη του Προεδρείου και να σας ευχαριστήσω για την πρόταση συζήτησης του προγραμματισμού, όπως και για την πρωτοβουλία σας να μας ζητήσετε γραπτές προτάσεις.
Θα γνωρίζετε, προφανώς, ότι έχω αποστείλει τις προτάσεις μου για τον προγραμματισμό της Επιτροπής. Στο έγγραφο στο οποίο απέστειλα τις προτάσεις, τις οποίες θα περιγράψω στη συνέχεια στις συναδέλφισσες και συναδέλφους, είχα ζητήσει στην πρώτη συνεδρίαση να υπάρχει προγραμματισμός και από μέρους του Προεδρείου.
Βέβαια, δεν άκουσα κάτι από εσάς εισαγωγικά. Θεωρώ ότι μαζέψατε από όλους μας προτάσεις. Το ζητώ αυτό γιατί θα ήθελα να γνωρίζω και θα θέλαμε όλοι να γνωρίζουμε νομίζω και παρακαλώ να το κάνετε αυτό μετά τη λήξη συνεδρίασης, να κοινοποιήσετε σε όλους μας τις προτάσεις που σας έχουν κάνει μέχρι τώρα εγγράφως τα μέλη της Επιτροπής, διότι όλοι πρέπει να γίνουν κοινωνοί του πλούτου και της γνώσης που έχουμε και της εκπροσώπησης που έχουν όλοι οι Βουλευτές.
Νομίζω ότι αυτό έχει σημασία, να δούμε τι προτείνει κάθε περιοχή και ο κάθε συνάδελφος.
Από την άλλη πλευρά, το δεύτερο που θα ήθελα να πω σχετικά με το ρόλο της Επιτροπής και έχοντας και την εμπειρία της προηγούμενης κοινοβουλευτικής περιόδου, είναι ότι καλό θα είναι η Επιτροπή αυτή να καταλήγει σε πολιτικές και όχι να κάνει γενικές φιλοσοφικές συζητήσεις για το περιβάλλον.
Για να καταλήγει, λοιπόν, σε πολιτικές θα πρέπει να έρχονται εδώ βασικά όργανα διοίκησης του περιβάλλοντος, όπως, για παράδειγμα, εμείς είχαμε εισάγει τον Ελληνικό Οργανισμό Ανακύκλωσης, να παρουσιάζουν την πρόοδο των δράσεων συγκεκριμένων λειτουργιών της κοινωνίας μας, να απολογίζουν το έργο τους και όχι απλά να ψάχνουμε θέματα που μπορεί να είναι ενδιαφέροντα και καινοτόμα, αλλά δε καταλήγουν σε συγκεκριμένες πολιτικές.
Επίσης, νομίζω θα πρέπει να συζητάμε και για θέματα στρατηγικής, για παράδειγμα, όπως το κάναμε εμείς κατά τη διάρκεια της δικής μας ευθύνης στο Υπουργείο, να συζητηθεί εδώ η στρατηγική για τα δάση ή το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα.
Δε μπορεί, δηλαδή, η κοινοβουλευτική διαδικασία να μην εμπλουτιστεί με αυτά τα βασικά πολιτικά κείμενα της χώρας μας.
Ως εκ τούτου, νομίζω ότι το κύριο και σημαντικό από το οποίο πρέπει να ξεκινήσουμε τον προγραμματισμό, πέρα από την καλή οργάνωσή του, είναι τα θέματα της δράσης για το κλίμα και τη βιώσιμη ανάπτυξη.
Το Σεπτέμβριο θα γίνει η διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα. Νομίζω ότι είναι το πιο σημαντικό γεγονός που έχουμε μπροστά μας και πρέπει άμεσα να συζητηθεί αυτό στην Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής. Θα έλεγα, δε, ότι ίσως θα έπρεπε να το προγραμματίσετε για τις επόμενες δύο εβδομάδες, για να προετοιμαστεί η ελληνική αντιπροσωπεία.
Εδώ θα πρέπει να επισημάνω ότι παράλληλα με τα μεγάλα ζητήματα που υπάρχουν αυτήν την περίοδο παγκοσμίως, αναφέρομαι στα θέματα της Σιβηρίας και κυρίως του Αμαζονίου, υπάρχει και ένα θέμα διαμόρφωσης πολιτικών από τη μεριά της Ευρώπης, που δεν βρίσκει την Ελλάδα, προς το παρόν, στο σωστό δρομολόγιο.
Έτσι, λοιπόν, θα πρέπει να σας πω, νομίζω ότι αφορά όλους μας αυτό, ότι εκ μέρους της δικής μας κυβέρνησης, ο τότε Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, στη Σύνοδο Κορυφής, στις 21 Ιουνίου 2019, είχε τοποθετηθεί ρητά, αυτό ήταν και θέση της χώρας μας μέχρι τουλάχιστον τις εκλογές, υπέρ της κλιματικής ουδετερότητας της Ευρώπης.
Η κλιματική ουδετερότητα της Ευρώπης για το 2050, είναι ίσως ένα από τα βασικά στοιχεία παγκόσμιας πολιτικής για περιβάλλον που αλλάζουν τον τρόπο παραγωγής οικονομίας αλλά και διασφαλίζουν ένα βιώσιμο πλανήτη, που σήμερα, με τα προβλήματα που έχουμε στον Αμαζόνιο, φαίνεται ακόμη πιο έντονα.
Δυστυχώς, από τη μεριά της νέας Κυβέρνησης δεν έχουμε ακούσει τέτοιες προτάσεις και δεν έχει πάρει θέση η νέα Κυβέρνηση. Έχω ακούσει μόνο μια πρόταση περί μείωσης κατά 80% των εκπομπών, το οποίο, προφανώς, δεν αντιστοιχεί σε κλιματική ουδετερότητα.
Όμως, επειδή είναι πολύ σημαντικό και αυτά τα πράγματα δεν ακούστηκαν ούτε στη συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον Πρόεδρο Μακρόν, που έχει την ευθύνη του σχεδίου για τον βιώσιμο πλανήτη, νομίζω ότι πρέπει άμεσα να συζητηθούν εδώ στην Επιτροπή και η Επιτροπή να στηρίξει μια θέση της χώρας υπέρ της κλιματικής ουδετερότητας, το οποίο, προφανώς, θα πρέπει να εμπλουτίσει και το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα.
Η χώρα μας θα πρέπει να υποβάλει μέχρι το τέλος του χρόνου το τελικό επικαιροποιημένο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα μέχρι το 2030 και πρέπει το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα να έχει προοπτική κλιματικής ουδετερότητας μέχρι το 2050.
Αυτά, ξέρετε, συνδέονται σε παγκόσμιο επίπεδο και με μεγάλες διπλωματικές κινήσεις. Η πρόταση του Προέδρου Μακρόν, για την αναστολή υπογραφής της συμφωνίας μεταξύ Ε.Ε. – MERCOSUR, που αφορά τις χώρες της νοτίου Αμερικής, είναι ένα σημαντικό πολιτικό εργαλείο για να μπορέσουμε να ωθήσουμε, για να μην χρησιμοποιήσω τη λέξη «πιέσουμε» και άλλες χώρες να συμμετέχουν στην τήρηση της Συμφωνίας των Παρισίων.
Ο λόγος είναι ότι, δυστυχώς, από την πλευρά του κ. Τραμπ, του κ. Μπολσονάρο, αλλά και ευρωπαίων ηγετών, όπως έχει ακουστεί για τους κύριους Όρμπαν και Σαλβίνι, δεν υπάρχει συμφωνία οικουμενική για κάτι που είναι όμως θεσμική πράξη και αποτελεί για μας βασικό καταστατικό κείμενο, όπως είναι η Συμφωνία των Παρισίων.
Για το λόγο αυτόν και παρότι και ο Πρόεδρος Μακρόν και η δική μας κυβέρνηση είχαμε υποστηρίξει τη σύμβαση τότε Ε.Ε. – Μερκοσούρ, βάλαμε βέτο, αν θέλετε ή ζητήσαμε να μπει βέτο, κάτι που δεν έχει ακολουθήσει ακόμα η νέα κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη στη συμφωνία Ε.Ε. – Μερκοσούρ για να ωθηθεί, για να βοηθηθεί η Βραζιλία και ο κ. Μπολσουνάρο να προχωρήσουν στα μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος, της βιοποικιλότητας και της πρόληψης και καταστολής των μεγάλων πυρκαγιών στον Αμαζόνιο.
Νομίζω, ότι χρειάζεται τα Εθνικά Κοινοβούλια να πάρουν τέτοια μέτρα και τέτοιες πρωτοβουλίες, γιατί η χώρα μας ήταν πάντα αυτή που αποτελούσε πρωτοπορία και στις πολιτικές για την κλιματική αλλαγή, αλλά και είναι μια από τις χώρες που βιώνουν πολύ πιο έντονα τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και αυτό έχει φανεί τα προηγούμενα χρόνια με πάρα πολύ μεγάλη ένταση.
Το δεύτερο πεδίο που νομίζω ότι πρέπει να μας απασχολήσει εκτός από το κλίμα είναι τα θέματα της βιώσιμης ανάπτυξης και θα έλεγα, ότι αυτό που είναι σημαντικό είναι να δούμε το πώς η βιώσιμη ανάπτυξη και οι στόχοι της βιώσιμης ανάπτυξης του Ο.Η.Ε. θα περιέχονται στο νέο Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς, δηλαδή, στο νέο ΕΣΠΑ.
Η χώρα μας έχει, πλέον, αναπτυξιακή στρατηγική που εμπεριέχει τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης του Ο.Η.Ε. και την πολιτική για το κλίμα, αλλά νομίζω ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό να δούμε τις προτάσεις της νέας κυβέρνησης για τη στρατηγική χαμηλού άνθρακα, για την κυκλική οικονομία, για το ειδικό χωροταξικό σχέδιο και για τις αναπτυξιακές στρατηγικές μέχρι το 2027, συγκεκριμένα.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, βέβαια, θα πρέπει να συζητήσουμε για τα ζητήματα της δίκαιης μετάβασης των περιοχών που εξαρτώνται από το λιγνίτη, γιατί εδώ έχουμε να λύσουμε παράλληλα και περιβαλλοντικά αλλά και κοινωνικά ζητήματα μιας και η εργασία τροποποιείται στις περιοχές αυτές, όπως και ένα πολύ μεγάλο θέμα που μας ανησυχεί που είναι η ολοκλήρωση από όλες τις περιφέρειες των περιφερειακών σχεδίων προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή.
Κάθε περιφέρεια πρέπει να κάνει ένα σχέδιο με το οποίο τροποποιούνται τα ΠΕΠ της περιφέρειας και το ΕΣΠΑ της περιφέρειας, που έχει να κάνει με το τι πρέπει να γίνει σε κάθε περιοχή για να προλάβουμε επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και να μην τρέχουμε πίσω από αυτές.
Αυτά είναι ζητήματα τα οποία γνωρίζετε, ότι σας έχω δώσει εγγράφως που πρέπει να μπουν στο σχεδιασμό, όπως φυσικά τα ζητήματα που αφορούν τη δασική πολιτική, την πρόοδο της εθνικής στρατηγικής για τα δάση, όπως και την πρόοδο της πολιτικής για την πρόληψη δασικών πυρκαγιών, που ακούσαμε κάποιες ανακοινώσεις και είναι και ένα πρόσφατο άρθρο του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Περιβάλλοντος που αναζητεί χρηματοδότηση για την πρόληψη δασικών πυρκαγιών.
Μου κάνει εντύπωση, διότι έχουν υπογραφεί οι χρηματοδοτήσεις για την πρόληψη δασικών πυρκαγιών και είναι, περίπου, 140 εκατομμύρια για τρία χρόνια. Ελπίζω η νέα πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος να μην τις έχασε, γιατί υπάρχουν συγκεκριμένες αποφάσεις από την προηγούμενη κυβέρνηση και υπουργική απόφαση δική μου μάλιστα για την πρόληψη δασικών πυρκαγιών, αλλά για να μην υπάρχει κανένα έλλειμμα προτείνω να συζητηθεί εδώ στην Επιτροπή το θέμα της πρόληψης δασικών πυρκαγιών και σας το έχω δώσει γραπτά.
Αντίστοιχα, νομίζω ότι τα θέματα του φυσικού περιβάλλοντος και των προστατευόμενων περιοχών επίσης πρέπει να συζητηθούν, γιατί τις επόμενες ημέρες πρέπει να ξεκινήσει ο διαγωνισμός για τα στελέχη των φορέων αυτών και άλλα ζητήματα που αφορούν τα θέματα της κυκλικής οικονομίας. Γνωρίζετε, ότι η χώρα μας έχει εθνική στρατηγική για την κυκλική οικονομία κατατεθειμένη και εγκεκριμένη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μιας και ο ίδιος ο Γενικός Διευθυντής Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ήρθε εδώ και ανακοίνωσε ότι ήμαστε μέσα στις δέκα πρώτες χώρες που έχουν στρατηγική για την κυκλική οικονομία.
Για να μη χάσουμε, λοιπόν, αυτές τις πρωτοπορίες ας συζητήσουμε εδώ τι γίνεται στη βιομηχανία, στις δημόσιες συμβάσεις, στα λιμάνια, στις τουριστικές υποδομές, τα πλαστικά μιας χρήσης ακόμα και στα απόβλητα και στα οργανικά απόβλητα, γιατί ένα άλλο θέμα που πρέπει να σας ενημερώσω ότι μας ανησυχεί είναι, ότι θα έπρεπε μέσα στο καλοκαίρι οι φορείς διαχείρισης στερεών αποβλήτων να έχουν ανακοινώσει τιμολογιακή πολιτική για όλους τους Δήμους με βάση το συντελεστή ανακύκλωσης που επιτυγχάνουν και το συντελεστή εκτροπής από την ταφή μιας και από την 1η Ιανουαρίου του 2020 αυτό πρέπει να εφαρμοστεί σε όλους τους Δήμους.
Πρέπει να προλάβουμε να βοηθήσουμε τους Δήμους μας, άρα ας το συζητήσουμε εδώ, να δώσουμε πληροφορίες και να δώσουμε ό,τι χρειάζεται για να ξεκινήσουν τα ζητήματα αυτά πολύ πιο γρήγορα.
Το τελευταίο ζήτημα και κλείνω με αυτό αφορά τα θέματα των υδατικών πόρων.
Η χώρα μας κάλυψε μεγάλα ζητήματα αιρεσιμότητας, δηλαδή, διακοπής χρηματοδοτήσεων από την Ευρώπη το 2015-2018 ολοκληρώνοντας τον σχεδιασμό και για τους υδατικούς πόρους και για τα σχέδια διαχείρισης κινδύνου πλημμύρας, όμως, τα σχέδια αυτά πρέπει να επαναλαμβάνονται κάθε τέσσερα με πέντε χρόνια. Τώρα, λοιπόν, πρέπει να προκηρύξουμε τα καινούργια σχέδια διαχείρισης υδάτων και σχέδια διαχείρισης κινδύνου πλημμύρας.
Αυτό που αξίζει να συζητήσουμε εδώ είναι και το στρατηγικό υπόβαθρο, δηλαδή, σε ποια κατεύθυνση θα γίνει αυτός ο σχεδιασμός, αλλά και το ζήτημα της κλιματικής επικινδυνότητας.
Πλέον τα πράγματα δεν είναι απλά νούμερα υδραυλικά, δεν είναι υδατικό ισοζύγιο. Μιλάμε για νέα κοινωνικά και παραγωγικά χαρακτηριστικά και ίσως για νέα κοινωνικά και παραγωγικά προβλήματα. Καταλαβαίνετε, βλέπω τον πρώην πρόεδρο της ΠΕΔ Θεσσαλίας ό,τι η ξηρασία στο θεσσαλικό κάμπο, τροποποιεί και το σχέδιο υδατικών πόρων και την καλλιέργεια και το εισόδημα και την κοινωνική συνοχή. Είναι ένα παράδειγμα, το έχουμε συζητήσει πολλές φορές εμείς βέβαια και σε άλλες ευκαιρίες.
Νομίζω λοιπόν, ό,τι εδώ, πρέπει να συζητήσουμε το θέμα της κλιματικής επικινδυνότητας και στη διαχείριση του νερού και στη διαχείριση πλημμύρας, γιατί δυστυχώς, έχουμε και πολύ πιο έντονα πλημμυρικά φαινόμενα και ίσως να συζητήσουμε αυτό που ήδη έχει ξεκινήσει απ’ το πρώτο σχεδιασμό διαχείρισης κινδύνων πλημμύρας, που εγκρίθηκε από τη δική μας κυβέρνηση το 2017, τα θέματα έγκαιρης προειδοποίησης και διαχείρισης, της ξηρασίας και της πλημμύρας. Γιατί, είναι δύο φαινόμενα τελείως αντίθετα, αλλά δυστυχώς εκδηλώνονται και εκφράζονται στο ίδιο υπόβαθρο αν θέλετε. Με αυτά τα λίγα και με το γραπτό κείμενο που σας έχω δώσει, ολοκληρώνω αυτή τη τοποθέτηση και εύχομαι καλή επιτυχία, καλή δύναμη σε όλους και νομίζω, ό,τι δεν μας αφορά καθόλου το ζήτημα της αμοιβής ή όχι, κυρία πρόεδρε. Δεν είναι κάτι το οποίο μπαίνει στην επιτροπή μας, θέλουμε κάθε εβδομάδα συνεδρίαση, έχουν πολλά πράγματα αναλύσουμε και για εμάς πρωτεύει το λειτούργημα και το καθήκον που μας έθεσαν οι Έλληνες πολίτες. Ευχαριστώ.
Παρακολουθείστε την τοποθέτηση εδώ