Τοποθέτηση στη Διαρκή Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης για το ΣΝ για τις «Τηλεοπτικές άδειες και τη νέα ψηφιακή πλατφόρμα ΕΡΤnet», 20-10-2015

Επί της Διαδικασίας

Καλημέρα σας. Νομίζω ότι πρέπει να επαναφέρουμε τη συζήτηση στην πραγματική της βάση. Συζητάμε για ένα νομοσχέδιο, το οποίο αποτελεί διακύβευμα και περιεχόμενο της πολιτικής συζήτησης εδώ και περίπου 8 μήνες.

Ένα νομοσχέδιο, το οποίο είχε αναρτηθεί στη δημοσιότητα και έχει περιβληθεί με το δημόσιο διάλογο τουλάχιστον ενάμιση μήνα όλο τον Αύγουστο. Δε λέω πόσος καιρός έχει περάσει, λέω πόσο έμεινε στην ανάρτηση της δημόσιας διαβούλευσης και πόσο καιρό συμμετείχε όλος ο πολιτικός αλλά και ο κοινωνικός χώρος της Ελλάδας σε αυτή τη συζήτηση.

Και ταυτόχρονα, επίσης, μιλάμε για ένα νομοσχέδιο, το οποίο ήταν βασικό θέμα συζήτησης τις προηγούμενες δύο βδομάδες και στις προγραμματικές δηλώσεις του Πρωθυπουργού, αλλά και στη συζήτηση για το πολυνομοσχέδιο. Και ανακοινώθηκε επίσημα από τον Πρωθυπουργό την προηγούμενη εβδομάδα ότι θα είναι το πρώτο νομοσχέδιο το οποίο αυτή τη βδομάδα θα μπει στη Βουλή.

Άρα και η πολιτική, αλλά και η επιστημονική ύλη του νομοσχεδίου είχαν κατατεθεί δημόσια. Υπήρχε επίσημη τοποθέτηση της κυβέρνησης την προηγούμενη εβδομάδα δια του στόματος του Πρωθυπουργού και απορώ πως οι κύριοι συνάδελφοι οι οποίοι συμμετέχουν στην κοινοβουλευτική διαδικασία λένε ότι δεν ήξεραν κάτι το οποίο επισήμως ανακοινώθηκε από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό.

Αν δεν παρακολουθούν την κοινοβουλευτική διαδικασία και αν δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει ότι τοποθετείται ο Πρωθυπουργός και εισάγει το θέμα με αναρτημένη την ύλη του νομοσχεδίου, νομίζω ότι θα πρέπει να απολογηθούν προς την κοινωνία διότι είναι ένα σημαντικό τμήμα του σχεδιασμού δημοκρατικής ανασυγκρότησης της χώρας μας. Ένα βασικό εργαλείο του δημόσιου διαλόγου. Η διαφάνεια, η δημοκρατία και η ισονομία των πολιτών εξαρτάται από τις σημαντικές τομές, οι οποίες θα γίνουν και στα μέσα ενημέρωσης.

Πιστεύω, λοιπόν, ότι όσον αφορά την πολιτική συζήτηση από τη μεριά της κυβέρνησης ήταν ξεκάθαρο ότι το νομοσχέδιο αυτό θα μπει αυτή την εβδομάδα στην Βουλή  και το περιεχόμενο του ήταν επίσης γνωστό.

Δεν μπορώ να καταλάβω ποιοι λόγοι εντυπώσεων ή μάλλον θα έλεγα η αδυναμία πολιτικής θέσης κάποιων συναδέλφων τους οδηγεί στο να αρνηθούν τη συζήτηση επί της αρχής. Εξάλλου, εγώ τουλάχιστον προσωπικά έχω ακούσει τον Πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να καλεί την κυβέρνηση να καταθέσει το νομοσχέδιο, διότι είναι έτοιμοι να πάρουν θέση.

Ο κ. Μεϊμαράκης στην Ολομέλεια της Βουλής τοποθετήθηκε πριν από δέκα μέρες, λέγοντας ότι εμάς δεν μας πειράζει, είμαστε έτοιμοι, φέρτε το να το συζητήσουμε. Ανταποκρινόμενοι λοιπόν και στο αίτημα της αντιπολίτευσης, εκτός αν το αρνούνται αυτό σήμερα, είμαστε εδώ διαθέσιμοι για να συζητήσουμε επί της αρχής το νομοσχέδιο το οποίο εξάλλου ήταν όπως έχω ξαναπεί αντικείμενο της πολιτικής συζήτησης τους τελευταίους τρεις μήνες στη χώρα μας.

Επί της αρχής του Νομοσχεδίου

Λαμβάνοντας υπόψη τη συζήτηση που έγινε επί της διαδικασίας στην αρχή, αλλά και το ότι είμαστε στο επί της αρχής, θα προσπαθήσω να είμαι πολύ περιληπτικός, αλλά νομίζω ότι θα θέσω κάποια ζητήματα που θα ήθελα και οι συνάδελφοι των υπολοίπων κομμάτων να τα λάβουν υπόψιν τους ώστε να προχωρήσουμε στην καλύτερη δυνατή σύνθεση επί του νομοσχεδίου που συζητάμε.

Καταρχήν, θέλω να πω είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι πολύ γρήγορα και μέσα στις πρώτες τρεις εβδομάδες της νέας κυβέρνησης, ένα σημαντικό νομοσχέδιο που αποτελεί βασική εξαγγελία του ΣΥΡΙΖΑ μπαίνει στην κοινοβουλευτική συζήτηση και οδεύει προς την ψήφιση. Η αδειοδότηση των τηλεοπτικών καναλιών, των συχνοτήτων, αλλά και τα υπόλοιπα ζητήματα της ραδιοτηλεόρασης, νομίζω ότι έτσι ολοκληρώνονται, μετά βέβαια από το νόμο που εγκρίναμε στην προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο, ο οποίος φορούσε την επανέναρξη λειτουργίας της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, Τηλεόρασης, της δημόσιας ΕΡΤ, όπως συνηθίσαμε, όπως μάθαμε και όπως διεκδικήσαμε να υπάρχει. Η συζήτηση για αυτό το ραδιοτηλεοπτικό πεδίο είναι ένα κομμάτι της γενικότερης συζήτησης που έχουμε θέσει στην ελληνική πολιτική σκηνή και για να πω την αλήθεια, η κοινωνία το έχει θέσει και αφορά στην δημοκρατική ανασυγκρότηση των θεσμών και της λειτουργίας του κράτους. Είτε σε μικρό, είτε σε μεγάλο βαθμό, τα προβλήματα της αποδιάρθρωσης του δημόσιου τομέα, αλλά και της κοινωνίας και της οικονομίας, σε συνδυασμό με τα προβλήματα της διαφθοράς, της διαπλοκής, αλλά και της μικροδιαφθοράς, είχαν ως αποτέλεσμα την ταπείνωση και των ηθών, αλλά και του φρονήματος και της ελπίδας της κοινωνίας μας. Το θέμα των καναλιών που επισκίαζαν και πολλές φορές, τρομοκρατούσαν ή παραπληροφορούσαν, το θέμα της ανεξέλεγκτης και χωρίς άδεια λειτουργίας του τοπίου αυτού εδώ και πάρα πολλά χρόνια ήταν κάτι που μας πλήγωνε, που δεν νομίζω ότι οφειλόταν σε κάποια μνημονιακή υποχρέωση, αλλά ήταν μια υποχώρηση της πολιτικής, μια αδυναμία της πολιτικής διοίκησης των κυβερνήσεων που είχαν την ευθύνη τα προηγούμενα χρόνια να αναλάβουν τις ευθύνες τους και προφανώς, όταν δεν υπάρχει διοίκηση, όταν δεν υπάρχει πολιτεία, όταν δεν υπάρχει νόμος, ανεξέλεγκτα λειτουργούσαν πάρα πολλές δραστηριότητες. Δεν υπήρχε καμία άδεια, υπήρχε ταυτόχρονα όμως και μια έλλειψη και φορολογικού ελέγχου. Ακούστηκε πολύ άσχημο στην κοινωνία ότι ενώ υπερφορολογείται το σημαντικότερο και μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας μας, υπήρχε μια παράταση και μια ελάφρυνση φορολογικών υποχρεώσεων και μάλιστα, με προσωπικές αποφάσεις, δεν υπήρχε φορολόγηση των διαφημίσεων, υπήρχαν εργασιακές συνθήκες που απεικόνιζαν τον μεσαίωνα, υπήρχαν χαριστικές διατάξεις, ακόμη και αυτό το άλμα στην ψηφιακή εκπομπή είχε χαρακτηριστικά στοιχεία. Πάντως, αυτό που και τα ανώτατα δικαστήρια είχαν εκτιμήσει, υπήρχαν σοβαρές παραβιάσεις και του Συντάγματος και των αρχών δικαίου και νομίζω ότι αυτό που πρέπει όλοι να συμφωνήσουμε είναι ότι το ραδιόφωνο και η τηλεόραση αποτελούν έναν δημόσιο χώρο που πρέπει η διοίκηση, η πολιτεία, να τον επιβλέπει, να τον οργανώνει και να τηρεί τους κανόνες δικαιοσύνης και ισονομίας.

Πέρα από το χαρακτηριστικό της εκπομπής και της πληροφορίας, τα θέματα της γνώσης, της παιδείας, του πολιτισμού, αλλά ακόμα και αν θέλετε και η προβολή της χώρας μας στο εξωτερικό και οι σχέσεις μας με άλλες κουλτούρες, αλλά και με άλλους λαούς, είναι στοιχεία που χαρακτηρίζουν όλη την έννοια δημόσιου χώρου και από αυτή την άποψη νομίζω το πρώτο που πρέπει να πατήσουμε και σ’ αυτό θα ήθελα τη γνώμη και της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, είναι ότι αυτό το νομοσχέδιο χρειάζεται. Απαιτείται η ελληνική πολιτεία να οργανώσει το χώρο αυτόν, απαιτείται να λάβει νομοθετικές πρωτοβουλίες και θα ήθελα να ξεδιαλύνουμε και στη συζήτηση τη σημερινή, αλλά και στην Ολομέλεια, τοποθετήσεις πολιτικών εκπροσώπων άλλων κομμάτων, που έχουν τοποθετηθεί σχετικά με την μη αναγκαιότητα οργάνωσης του ραδιοτηλεοπτικού χώρου. Θα θέλαμε μια ξεκάθαρη απάντηση. Χρειάζεται ή δε χρειάζεται να οργανώσουμε το χώρο της ραδιοτηλεόρασης, των καναλιών και των εκπομπών;

Κατά την άποψή μας όλα αυτά τα προβλήματα που είχαν εντοπιστεί, λύνονται. Και λύνονται με βάση τις συνταγματικές υποχρεώσεις. Είναι ξεκάθαρη συνταγματική υποχρέωση και δεν μπορούμε να τα αμελούμε. Και μάλιστα λύνονται προς όφελος και της κοινωνίας μας, εκεί που έχει την περισσότερη αδυναμία. Για μας είναι πάρα πολύ σημαντικό να υπάρχει σήμα ευρυζωνικό ψηφιακό στην περιφέρεια, να υπάρχει σήμα στα σύνορα, να υπάρχει σήμα στα νησιά. Γιατί πρέπει να σας ομολογήσω ότι ακόμη και στη Β΄ Περιφέρεια Θεσσαλονίκης, απ’ όπου εκλέγομαι, υπάρχουν πολλοί οικισμοί οι οποίοι δεν έχουν πρόσβαση στο σήμα της DIGEA και δεν έχουν καμία πρόσβαση και στο αγαθό, αλλά και στην πληροφόρηση του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης σε ψηφιακό επίπεδο.

Απ’ αυτή την άποψη, λοιπόν, δε καταλαβαίνω αιτιάσεις που κατατέθηκαν περί δημιουργίας κρατικού μονοπωλίου. Είναι κρατικό μονοπώλιο η υποχρέωση του κράτους να δίνει πρόσβαση στην πληροφορία στον κάτοικο των συνόρων; Είναι αθέμιτος ανταγωνισμός να υποστηρίζεις την ισοτιμία των πολιτών ώστε όλοι να έχουν πρόσβαση την πληροφορία, αλλά και την ψυχαγωγία, και τη γνώση; Νομίζω ότι πρέπει να αναιρεθούν αυτές οι τοποθετήσεις οι οποίες κατατέθηκαν και από τον Εισηγητή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Δεν είναι μονοπώλιο η πρόσβαση στην πληροφορία, δεν είναι μονοπώλιο να κάνεις ένα διάφανο διαγωνισμό και να συμμετέχουν ισότιμα όλοι.

Επίσης, δεν νομίζω ότι υπάρχει σε κανένα σημείο του νομοσχεδίου ενίσχυση του ρόλου του Υπουργού, γιατί κι αυτό κατατέθηκε. Όταν σε όλα τα επίπεδα που παίρνει απόφαση ο Υπουργός, από τον αριθμό των αδειών μέχρι το ύψος της τιμής επί του οποίου αρχίζει ο διαγωνισμός προηγείται απόφαση του ΕΣΡ, ενός οργάνου το οποίο με αυξημένο πλειοψηφία διορίζεται από τη Βουλή, δεν μπορώ να καταλάβω ποια είναι τα περιθώρια να ασκεί κάποιος προσωπική πολιτική. Πρακτικά δεν υπάρχουν. Και νομίζω ότι αυτό, επίσης, θα πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε και προς την κοινωνία, ότι το νομοσχέδιο αυτό δε δημιουργεί ιδιαίτερους ρόλους για κάποιους, αλλά αναθέτει στο Κοινοβούλιο και στην πολιτεία εν συνόλω να ρυθμίσει τα θέματα του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης.

Θα έλεγα ότι μέχρι τώρα υπήρχε αναρχία στο χώρο της ραδιοτηλεόρασης και δεν δημιουργείται τώρα. Γιατί πρακτικά δεν υπήρχε καμία ρύθμιση και καμία τόλμη. Δεν είχαν καν εισπραχθεί τα τέλη της εκπομπής,  δεν είχαν καν εισαχθεί φόροι στις τηλεοπτικές διαφημίσεις. Και, βέβαια, δεν υπάρχει κανένας περιορισμός γιατί δεν περιορίζεται η δυνατότητα αδειοδότησης καναλιών σε αυτή την κατεύθυνση.

Η δική μας η άποψη και η δική μας η διάθεση είναι σε αυτή τη συζήτηση να συνθέσουμε, αλλά πρέπει να συμφωνήσουμε ότι χρειάζεται πλαίσιο για την οργάνωση του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου. Σε δύο πράγματα δε θα κάνουμε πίσω. Πρώτα απ’ όλα στην αρχή της ισονομίας και της ισοτιμίας. Δεν θα υπάρχει προνομιακή μεταχείριση για κανέναν. Και ακόμα και η καθυστέρηση της συζήτησης θεωρώ ότι ευνοεί κάποιος. Ας με καθυστερούμε, λοιπόν, κι ας προχωρήσουμε.

Το δεύτερο είναι τι χαρακτηριστικά θα πρέπει να έχει το τοπίο από δω και μπρος. Πρέπει όλη η διαδικασία να είναι νόμιμη, που δεν ήταν. Πρέπει να είναι διάφανη, που δεν ήταν. Πρέπει να μην έχει υποκειμενισμούς, που είχε. Πρέπει να επιτρέπει τη φωνή σε όλους, που δεν το επέτρεπε. Και ταυτόχρονα πρέπει να είναι αποτελεσματικό και επικεντρωμένο. Ένα τέτοιο δημόσιο, μια τέτοια πολιτεία είναι αυτή η οποία θα μπορέσει να βγάλει την Ελλάδα από την κρίση και να στηρίξει και το χώρο της πληροφόρησης, αλλά και το χώρο της οικονομίας και της παραγωγής. Σας ευχαριστώ.

Για να παρακολουθείσετε την ομιλία πατήστε εδώ