«Η κυβέρνηση πρέπει να πέσει, διότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο αίτημα της κοινωνίας για Δικαιοσύνη και Διαφάνεια»

Ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Σωκράτη Φάμελλου, σε εκδήλωση της Νομαρχιακής Επιτροπής Ιωαννίνων του κόμματος

«Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι.

Είναι και για μένα μεγάλη χαρά που βρισκόμαστε εδώ ξανά να γεμίζουμε τις αίθουσες. Βλέπω και εγώ μαζί με εσάς, και μοιράζομαι, αυτό το κλίμα της αισιοδοξίας και της επιστροφής στην πολιτική. Στην πολιτική δράση με νόημα, με στόχο και σε μια δύσκολη χρονική στιγμή, που η ελληνική κοινωνία καταθέτει δημόσια ένα δυναμικό, μαζικό αίτημα για Δημοκρατία και Διαφάνεια.

Οφείλω να πω, αυτές τις χρονικές στιγμές, ενώ υπάρχει από τη μια μεριά ο στόχος της επανεκκίνησης για το κόμμα μας και από την άλλη η κοινωνία κινητοποιείται με έναν δυναμισμό και μια μαζικότητα που αντιστοιχεί και στην ουσία του αιτήματος, ότι είμαστε υποχρεωμένοι να αφήσουμε λίγο στην άκρη τις ευχές που είναι αυτονόητες και δεδομένες και την τυπική διαδικασία της πρωτοχρονιάτικης πίτας, για να μιλήσουμε και να δράσουμε.

Η κοινωνία σήμερα περιμένει από εμάς δράση, περιμένει πολιτικό αγώνα και να δώσουμε ένα μήνυμα, μαζί με την κοινωνία, που να έχει στόχο. Σήμερα δεν κινητοποιούμαστε μόνο για Δημοκρατία και Διαφάνεια. Θέλω να είμαι εξαρχής πάρα πολύ συγκεκριμένος. Η κοινωνία ζητάει Δημοκρατία και Διαφάνεια γιατί στη χώρα μας υπάρχει μεγάλο πρόβλημα στη Διαφάνεια και στην απονομή Δικαιοσύνης. Το έγκλημα των Τεμπών και το σχέδιο συγκάλυψης, που υλοποιεί η κυβέρνηση μετά από το έγκλημα των Τεμπών, αποτελεί μια κορυφαία στιγμή έλλειψης δικαίου, μια κορυφαία στιγμή συσκότισης.

Η κοινωνία ζητάει αλλαγή πολιτικής. Η κυβέρνηση, και ο κύριος Μητσοτάκης προσωπικά, δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν σ’ αυτό το αίτημα της κοινωνίας. Όταν η κοινωνία, και σύσσωμη η αντιπολίτευση, ζητάει δικαιοσύνη και Διαφάνεια, ζητάει αλλαγή πολιτικής. Ζητάει να πέσει αυτή η κυβέρνηση που δεν μπορεί να ικανοποιήσει τα αιτήματα της κοινωνίας.

Η χώρα συγκλονίζεται από μια κοινωνική έκρηξη και εδώ χρειάζεται σαφέστατα να μιλήσουμε για τον πολιτικό στόχο αυτής της διεκδίκησης. Από τη μια μεριά να συμμετέχουμε, να ενημερώσουμε, να κινητοποιηθούμε. Παράλληλα, όμως, να στηρίξουμε αυτό τον δίκαιο αγώνα και να τον περιφρουρήσουμε από διάφορα σχέδια τα οποία εξυφαίνει η κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα, σπέρνοντας διχασμό.

Πρέπει η οργή της κοινωνίας να αποκτήσει πολιτικά χαρακτηριστικά και να εκφραστεί με δημοκρατικό τρόπο την άλλη Παρασκευή, σε όλη την Ελλάδα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, σεβόμενος τον αγώνα των συλλόγων και του συλλόγου των συγγενών των θυμάτων και των τραυματιών του εγκλήματος των Τεμπών, συμμετέχει σε αυτή την κινητοποίηση χωρίς κομματικά χρώματα, ξεπερνώντας κομματικές οριοθετήσεις. Γιατί μας ενώνει το κοινωνικό αίτημα, το οποίο είναι και δημοκρατικό αίτημα. Συμμετέχουμε μαζί με όλα τα συνδικάτα, με όλους τους συλλογικούς φορείς, που ορθώς συμμετέχουν -και τους συγχαίρουμε- σε αυτόν τον αγώνα.

Σ’ αυτόν τον αγώνα εμείς θα πρέπει, πέρα από τη μαζικότητα, να συμβάλουμε και με δημοκρατική περιφρούρηση και να προειδοποιήσουμε: δεν θα αφήσουμε σε κανέναν και σε καμία και ιδιαίτερα στη διαπλοκή και στην κυβέρνηση, να προβοκάρουν αυτόν τον δίκαιο, δημοκρατικό αγώνα. Θα είμαστε εκεί με τη φωνή μας, συμμετέχοντας στη διεκδίκηση για πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα. Γιατί το αίτημα της Δικαιοσύνης και της Διαφάνειας είναι πολιτικό αίτημα. Εμείς, αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα της προοδευτικής αντιπολίτευσης, θα πρέπει να αντιληφθούμε τα ερωτήματα που η κοινωνία μας θέτει.

Φίλες και φίλοι, υπάρχει μία δυναμική κοινωνική αντιπολίτευση στη χώρα μας και εμείς οφείλουμε να δώσουμε απαντήσεις.

Πρώτον, η απάντηση πρέπει να δοθεί από την προοδευτική πλευρά. Αυτή είναι η σωστή πλευρά της ιστορίας. Η απάντηση δεν είναι ένα «τυφλό» αίτημα για αλλαγή πολιτικής. Το να ζητάμε περισσότερη Δημοκρατία, Δικαιοσύνη και Διαφάνεια είναι ένα προοδευτικό αίτημα και η κατεύθυνση της πολιτικής αλλαγής πρέπει να είναι προοδευτική. Πρέπει να περιορίσουμε αντιπολιτικές διαθέσεις και απλά μια οργή, που μπορεί και να εκτονώσει, ανέξοδα για το σύστημα εξουσίας, αυτόν τον αγώνα.

Πρέπει να συμβάλλουμε στο να διαμορφωθεί μια προοδευτική διέξοδος για την κοινωνία. Αυτό είναι η δεύτερη απαίτηση προς τα προοδευτικά κόμματα. Να μπορέσουμε να δώσουμε διέξοδο στην κοινωνία. Γιατί οι πολιτικοί αγώνες πρέπει να έχουν και προοπτική. Πρέπει να καταλήγουν και στο «δια ταύτα». Η κοινωνία στη χώρα μας θέλει να ζει καλύτερα. Και για να ζει καλύτερα χρειάζεται να πέσει αυτή η κυβέρνηση και να δώσει τη θέση της σε μια προοδευτική κυβέρνηση, η οποία θα εφαρμόσει και τη Δημοκρατία και τη Διαφάνεια και τη Δικαιοσύνη.

Πρέπει να πούμε, κάνοντας και τη δική μας αυτοκριτική, ότι είναι πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν για να μπορέσουμε να δώσουμε προοδευτική διέξοδο. Γιατί και το κόμμα μας πέρασε μια δύσκολη περίοδο, μια περίοδο που αμφισβητήθηκαν και η δημοκρατική λειτουργία και οι αριστερές και προοδευτικές αξίες. «Σκοτείνιασε» το αίτημά μας και η πολιτική μας φωνή σε διαδρομές προσωποκεντρικές και απολίτικες, σε ένα βαθμό.

Αυτή η αυτοκριτική δεν πρέπει να μας δώσει μια εσωστρεφή αναζήτηση, αλλά μια πολιτική διεκδίκηση και συνομιλία με την κοινωνία. Πρέπει, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ κάνει την επανεκκίνησή του, ταυτόχρονα να συμβάλει και στο πολιτικό αίτημα της κοινωνίας για διέξοδο. Ξέρω ότι δεν είναι εύκολο, συντρόφισσες και σύντροφοι. Απαιτείται και οργανωτική δουλειά, που είναι πολιτική δουλειά, απαιτείται όμως και να υπερβούμε διαχωρισμούς, στεναχώριες και πράγματα που μας στεναχώρησαν πολύ το προηγούμενο διάστημα. Γιατί εκτός από τη συρρίκνωση ζήσαμε και την απαξίωση των ιδεών και της εικόνας του κόμματός μας. Το ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι το σύστημα εξουσίας και η διαπλοκή έκαναν και θα κάνουν ό, τι μπορούν για να έχουν έναν ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ με αδύναμη φωνή.

Από τα Γιάννενα, λοιπόν, αλλά και από όλη την Ελλάδα. Σ’ αυτή την πολιτική εξόρμηση που κάνουμε με όλους τους πολύτιμους συντρόφους και συντρόφισσες, που επιστρέφουν και ξαναζωντανεύουν τις γραμμές μας. Από τα γραφεία και τις οργανώσεις μας, που ανοίγουν και ξαναρχίζουν τη δημοκρατική λειτουργία, στέλνουμε ένα μήνυμα ενότητας αλλά και πολιτικής συνειδητοποίησης: Είμαστε όλοι ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία. Δεν μας χωρίζει κανένας και καμία και ανταποκρινόμαστε στο αίτημα της κοινωνίας. Γιατί αυτό σημαίνει Αριστερά. Σημαίνει να ακούς την κοινωνία, να ζεις μέσα στην κοινωνία, να συνομιλείς πολιτικά μαζί της και να δίνεις πολιτική διέξοδο, να δίνεις πολιτική προοπτική.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, το σύστημα εξουσίας θα «παίξει τα ρέστα του» σε αυτή την υπόθεση. Θα προσπαθήσει να σκοτεινιάσει και τη δική μας τη φωνή αλλά και το αίτημα της κοινωνίας. Πρέπει να εμπιστευτούμε τις αξίες της Αριστεράς. Τον τρόπο που συνομιλεί και σέβεται την κοινωνία, που σέβεται το ελληνικό λαό αλλά και τις αξίες της συλλογικότητας. Όλοι μαζί. Δεν μπορεί ένας μόνος του να αλλάξει τον ρου της ιστορίας, ούτε μία μόνη της. Ταυτόχρονα να εμπιστευτούμε και το βασικό χαρακτηριστικό της αριστερής πολιτικής, που είναι η κοινωνική δικαιοσύνη και η ισότητα. Αυτό είναι το βασικό στοιχείο της πολιτικής μας δράσης.

Προσέξτε πως μπορεί το σύστημα εξουσίας να «παίξει τα ρέστα του». Είδαμε τον κύριο Μητσοτάκη. Έχει αλλάξει δύο φορές 180 μοίρες την πολιτική του. Βλέποντας τις γεμάτες πλατείες στις 26 Ιανουαρίου, μίλησε με συγκατάβαση για τα αιτήματα των συγγενών των θυμάτων και τον ιερό αγώνα τους, αλλά για και το αίτημα της κοινωνίας. Και μετά από λίγο, στη συνέντευξή του στην «Καθημερινή», ξανά 180 μοίρες αλλαγή. Διχασμός και εκφοβισμός.

Λένε ότι αμφισβητείται, δήθεν η ισορροπία και η λειτουργία των θεσμών. Και ποιος μιλάει γι αυτό; Ο κύριος Μητσοτάκης που δεν έχει αφήσει θεσμική λειτουργία στη χώρα μας που να μην την έχει προσβάλει; Ακόμα και τον κανονισμό της Βουλής, αλλά και ουσιαστικές συνταγματικές προβλέψεις στη χώρα μας; Προσέξτε τι προσπαθούν να κάνουν. Μιλούν για αμφισβήτηση των θεσμών, αλλά αυτό που κρύβουν είναι ότι το μόνο που αμφισβητείται είναι η καρέκλα του. Η καρέκλα του κυρίου Μητσοτάκη αμφισβητείται. Γι’ αυτό υπάρχει αυτή η πολλαπλή αλλαγή στην πολιτική του συμπεριφορά και τακτική.

Τώρα στοχεύουν στο διχασμό. Κλασική δεξιά συνταγή. Όταν ο λαός κινητοποιείται προσπαθούν να φοβίσουν το λαό. Ο ελληνικός λαός, συντρόφισσες και σύντροφοι, ξέρει καλά από αγώνες. Ξέρει ότι όταν διεκδικεί στους δρόμους δεν έχει να χάσει τίποτα. Μόνο να κερδίσει έχει ο ελληνικός λαός από τους αγώνες και την κινητοποίηση. Αυτό είναι βαθιά τυπωμένο στην κοινωνική συνείδηση. Και το φοβούνται.

Τώρα έχουν βάλει «λυτούς και δεμένους» για να μας φοβίσουν. Λες κι εμείς φοβηθήκαμε ποτέ τους αγώνες και το δίκιο. Λες και φοβηθήκαμε ποτέ μη χάσουμε κάποια βουλευτική καρέκλα. Τους το λέω ξεκάθαρα εδώ από τα Γιάννενα, γιατί αυτή τη βδομάδα έγινε μια μεγάλη επίθεση λάσπης και προβοκάτσιας για τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και για τις δικές μου τοποθετήσεις: η Αριστερά έχει συνεισφέρει για να έχει Δημοκρατία η χώρα μας και έχουμε τη δυνατότητα να μιλάμε ελεύθερα. Δεν μπορούν να μας φιμώσουν.

Είναι δυνατόν να αμφισβητείται η δυνατότητα του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ να μιλάει στη Βουλή για μια Ελλάδα με Δικαιοσύνη και Διαφάνεια; Είναι δυνατόν να παρεμβαίνει ανώτατη δικαστικός, παραβιάζοντας τη διάκριση των εξουσιών, και να κάνει κριτική σε πολιτικό αρχηγό λειτουργώντας ως βραχίονας της κυβέρνησης; Τι άλλο θα δούμε; Πού αλλού θα φτάσουμε;

Προσπαθούν να τροφοδοτήσουν τις επόμενες μέρες με ένταση την πολιτική συζήτηση. Γιατί τρίζει, αυτή τη στιγμή, το καθεστώς εξουσίας που θέλει να εφαρμόζει στη χώρα μας ο κύριος Μητσοτάκης.

Το λέμε λοιπόν ξεκάθαρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, αλλά και όλη η Αριστερά, όλη η προοδευτική παράταξη, έχουν σημαία τους θεσμούς και τη Δημοκρατία. Είμαστε η κάθε λέξη του Συντάγματος, όπως είπαμε και την πρώτη μέρα των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης της Αριστεράς του Αλέξη Τσίπρα το 2015.

Υπερασπιζόμαστε την κάθε λέξη του Συντάγματος και γι’ αυτό έχουμε, όχι απλά το θάρρος, όχι απλά το δικαίωμα, αλλά την υποχρέωση να μιλάμε με τη γλώσσα της αλήθειας και να λέμε στον ελληνικό λαό ακριβώς ποια είναι η πραγματικότητα. Δεν θα υποκύψουμε σε κανένα εκβιασμό, σε καμία προβοκάτσια. Αντίθετα, θα στηρίξουμε τον αγώνα της ελληνικής κοινωνίας.

Ας δούμε, όμως, τι εννοεί ο κύριος Μητσοτάκης, όταν μας απειλεί με ζούγκλα. Τι ακριβώς είναι αυτό που εννοεί;

Ζούγκλα δεν είναι να φοβάται ο Έλληνας και η Ελληνίδα, εργαζόμενος και εργαζόμενη, να φτάσει στην ταμειακή μηχανή και να δει τον λογαριασμό, τι ακριβώς πληρώνει μέσα σ’ αυτό το ακραίο κύμα ακρίβειας που μας έχει οδηγήσει ο κύριος Μητσοτάκης;

Ζούγκλα δεν είναι να μην μπορείς να βρεις γιατρό στην περιφέρεια ή δάσκαλο για το παιδί σου και να πρέπει να έχεις λεφτά στην τσέπη ή κρατημένα στην άκρη για μια δύσκολη στιγμή; Αυτό δεν είναι ζούγκλα; Αυτό δεν είναι αμφισβήτηση της επόμενης μέρας;

Ζούγκλα δεν είναι να ερημώνουν τα χωριά, ιδιαίτερα στην ακριτική ύπαιθρο και να μην υπάρχει βιός για τον αγρότη γιατί τώρα έρχονται και «σπέρνουν» φωτοβολταϊκά μέχρι και στη γη υψηλής παραγωγικότητας, αλλά το ρεύμα γίνεται ολοένα και πιο πανάκριβο;

Ζούγκλα δεν είναι να μαζεύουν δισεκατομμύρια στα ταμεία τους οι τραπεζίτες, οι εταιρείες ρεύματος, τα διυλιστήρια και να λείπουν όλα αυτά από την αγορά και να υπάρχουν λουκέτα στη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα;

Ζούγκλα δεν είναι να φτάνουμε περίπου στο 70%, των οικογενειών που δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα και πλησιάζουν στο φάσμα της φτώχειας;

Ζούγκλα δεν είναι να μη μαθαίνουμε ποτέ τι έχει γίνει στα μεγάλα σκάνδαλα Δημοκρατίας και Δικαιοσύνης; Είναι ευρωπαϊκό κράτος αυτό που παρακολουθείται το μισό υπουργικό Συμβούλιο και η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά δεν μαθαίνουμε ποτέ τίποτα; Αντίθετα ο φάκελος, με επιλογές της ηγεσίας της Δικαιοσύνης, μπαίνει στο αρχείο;

Ζούγκλα δεν είναι να απειλούνται οι επικεφαλής των ανεξάρτητων Αρχών; Ή μήπως είναι δημοκρατικό και ευρωπαϊκό κεκτημένο τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών να πηγαίνουν στα γραφεία των ευρωβουλευτών της Νέας Δημοκρατίας για να κάνουν κομματική καμπάνια;

Όχι κύριε Μητσοτάκη. Αυτή είναι η δική σας ζούγκλα. Ζούγκλα δεν είναι αυτό που διεκδικούν οι πολίτες. Οι πολίτες διεκδικούν ταυτόχρονα Δημοκρατία και Δικαιοσύνη, αλλά και να μπορούν να τα βγάλουν πέρα και να προκόψουν στον τόπο τους.

Οι νέοι και οι νέες της Ελλάδας θέλουν να έχουν πρόσβαση στη γνώση για να έχουν μετά πρόσβαση στη δουλειά. Να έχουν επιβίωση με αξιοπρέπεια. Να έχουν ικανοποιητικούς μισθούς, αλλά να έχουν και ικανοποιητικές συντάξεις και να έχουν και γιατρούς στον τόπο τους. Όχι να πρέπει να πηγαίνουν σε βουλευτικά γραφεία και σε κομματάρχες της Δεξιάς, σαν τον δικό σας παλιό καιρό της Δεξιάς, για να μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα.

Αυτό είναι δημοκρατία, κύριε Μητσοτάκη, δεν είναι ζούγκλα. Ζούγκλα είναι η  οικογενειοκρατία. Το να πηγαίνει από πατέρα σε γιο η πρωθυπουργική καρέκλα. Το να μην έχουν τη δυνατότητα να μείνουν στον τόπο τους και να προκόψουν τα παιδιά μας. Η πρωθυπουργία του κυρίου Μητσοτάκη αμφισβητεί την πρόοδο της κοινωνίας. Αμφισβητεί τη δημοκρατική λειτουργία και τους κανόνες. Την κοινωνική συνοχή.

Δεν υπάρχει σχέδιο εκτροπής. Υπάρχει σχέδιο προόδου και Δημοκρατίας. Αυτό το σχέδιο προόδου και Δημοκρατίας, ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία έχει επιστρέψει στην πολιτική για να το υπηρετήσει και να υπηρετήσει τον ελληνικό λαό. Δεν υπάρχει καμία θεωρία συνωμοσίας και καμία συνωμοσία της κοινωνίας, η οποία καλά κάνει και αρθρώνει δημόσιο λόγο και διεκδίκηση. Η μόνη συνωμοσία που υπάρχει είναι η συνωμοσία των καρτέλ, όπως είναι το καρτέλ των τραπεζών, το καρτέλ της ενέργειας, το καρτέλ των μεγάλων εμπορικών αλυσίδων, που μαζεύουν δισεκατομμύρια.

Τα τελευταία τρία χρόνια, φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, έχουν αποκομίσει οι συστημικές τράπεζες κέρδη που φτάνουν τα 12 δισεκατομμύρια ευρώ. Από πού φύγανε αυτά τα λεφτά; Δεν φύγανε από τα νοικοκυριά; Δεν φύγανε από τις επιχειρήσεις; Δεν είναι αυτό το πραγματικό έλλειμμα και το πραγματικό πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας;

Τώρα, η ελληνική κοινωνία ταυτόχρονα έχει μπροστά της δύο τεράστια προβλήματα. Το πρόβλημα της επιβίωσης και το πρόβλημα της Δημοκρατίας. Πρέπει να μιλήσουμε ξεκάθαρα, γιατί ξανανοίγει μια συζήτηση συσκότισης, για το ποιο είναι το πραγματικό επίδικο γύρω από το έγκλημα των Τεμπών και τι ακριβώς διεκδικεί η κοινωνία που κινητοποιείται.

Θέλω να απαντήσω εδώ, από τη δική μας συγκέντρωση, σε διάφορα ερωτήματα που μπαίνουν ξανά. Γιατί πρέπει να ξαναθυμηθούμε, δυστυχώς, κάποιες τραγικές στιγμές.

Τι ακριβώς συνέβη στα Τέμπη; Για ποιο λόγο ταξίδευαν με μεγάλη, πολύ μεγάλη ταχύτητα, στην ίδια γραμμή, για πολλά χιλιόμετρα, δύο αμαξοστοιχίες, ενώ υπήρχαν και υπάρχει διπλή γραμμή σε εκείνη την περιοχή; Ενώ είχαν γίνει βήματα, και με τη δική μας κυβέρνηση, για να υπάρχει διπλή ηλεκτροδοτούμενη γραμμή στον άξονα Αθήνας – Θεσσαλονίκης; Η απάντηση είναι τραγική. Προσπαθούν να την κρύψουν. Είναι τραγική, αλλά είναι συγκεκριμένη. Η σύγκρουση των δύο τρένων οφείλεται στο ότι είχε καταρρεύσει το σύστημα τηλεδιοίκησης με ευθύνη της κυβέρνησης.

Αυτό είναι που θέλουν να κρύψουν. Γιατί το 2019 υπήρχε στη Λάρισα σταθμός τηλεδιοίκησης, που λειτουργούσε και θα μπορούσε να προλάβει και το ανθρώπινο λάθος, αλλά καταστράφηκε και δεν τον έφτιαξαν ποτέ. Αυτό θέλουν να κρύψουν. Γι’ αυτό γίνεται η συγκάλυψη στη συνέχεια και, πιθανά, για πολλά ακόμα που θα τα μάθουμε. Η αλήθεια αργά ή γρήγορα θα βγει στην επιφάνεια.

Η κυβέρνηση γνώριζε, από πάρα πολύ ψηλά ιστάμενους, ότι υπάρχει πρόβλημα ασφάλειας. Είχε παραιτηθεί ο πρόεδρος της Επιτροπής Τηλεδιοίκησης, στέλνοντας επιστολή στον κύριο Καραμανλή για το ζήτημα της ασφάλειας και της έλλειψης τηλεδιοίκησης. Είχε σταλεί επιστολή και στον πρωθυπουργό, από τον πρόεδρο του ΟΣΕ. Υπήρχε ενημέρωση και του Υπουργού Μεταφορών και Υποδομών, από τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Και όλα αυτά τα έκρυψαν.

Αν υπήρχε το σύστημα τηλεδιοίκησης, αν υπήρχε το δευτεροβάθμιο κέντρο στην Καρόλου και αν δεν είχαν γίνει διάφορα αίσχη στη συνέχεια, όπως και ρουσφετολογικές τοποθετήσεις, θα ήταν διαφορετική η ιστορία της ασφάλειας, θα ήταν διαφορετική -και μακάρι να ήταν διαφορετική- η κοινωνική και πολιτική ιστορία της Ελλάδας. Τώρα υπάρχει ένα τραγικό αποτύπωμα στη ζωή της χώρας.

Το δεύτερο ερώτημα, όμως, που μπαίνει είναι και αυτό συγκλονιστικό. Εκτός από τις ευθύνες για το έγκλημα των Τεμπών, υπάρχει σχέδιο συγκάλυψης ή όχι; Εδώ πρέπει να είμαστε συγκεκριμένοι και θέλουμε απαντήσεις. Γιατί η κοινωνία πιστεύει, και οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας, ότι υπάρχει σχέδιο συγκάλυψης.

Ό,τι και να λέει σήμερα ο κύριος Μητσοτάκης και οι διάφοροι αγγελιοφόροι του, που προσπαθούν να φοβίσουν τον κόσμο, συγκάλυψη υπήρξε και σχεδιάστηκε κεντρικά, γιατί και ο κύριος Μητσοτάκης αποτέλεσε μία από τις φωνές και τον ενορχηστρωτή της συγκάλυψης.

Δεν ήταν ο ίδιος που τις πρώτες ώρες μίλησε για ανθρώπινο λάθος, προσπαθώντας να καθυστερήσει ή να αλλοιώσει τη συζήτηση και την αναζήτηση που θα γινόταν; Εκ του αποτελέσματος κρίνοντας. Μετά από όλα αυτά τα τραγικά, δεν θυμόμαστε τι έγινε τις πρώτες ώρες; Ασχέτως αν το άλλαξε στη συνέχεια. Δεν είναι αυτό μια πρώτη διάψευση, προσέξτε, του πρωθυπουργού, όχι οποιουδήποτε άλλου προσώπου; Μήπως έχουμε ξεχάσει τις μονταρισμένες συνομιλίες που βγήκαν στη δημοσιότητα και την έλλειψη απάντησης, που ακόμα παραμένει, σχετικά με το πού στόχευε το μοντάζ που έγινε;

Ή μήπως έχουμε ξεχάσει ότι η Εξεταστική Επιτροπή που έγινε στη Βουλή δεν αποκάλυψε την αλήθεια; Μα, ο ίδιος ο κύριος Μητσοτάκης δεν το παραδέχτηκε; Προκύπτει, όμως, ένα απλό ερώτημα στην κοινωνία. Για ποιο λόγο δεν ήταν μια «καλή στιγμή», όπως είπε η Εξεταστική Επιτροπή; Τι ήθελαν να κρύψουν; Δεν ξέρανε; Μα ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ δεν πρότεινε όλα αυτά τα πρόσωπα, που σας περιέγραψα, να κληθούν στην Εξεταστική Επιτροπή;

Ο κύριος Γενιδούνιας, ο πρόεδρος των μηχανοδηγών, γιατί δεν κλήθηκε; Ο πρόεδρος του ΟΣΕ, που παραιτήθηκε με επιστολή στον κύριο Μητσοτάκη; Για ποιο λόγο δεν κλήθηκε ο πρόεδρος της επιτροπής Τηλεδιοίκησης, που επίσης παραιτήθηκε με επιστολή στον κύριο Καραμανλή; Ξέρανε τα ονόματα. Επέλεξαν να μην τα καλέσουν. Ήταν μια επιλογή, δεν ήταν μια αμέλεια. Υπάρχει, λοιπόν, συγκάλυψη ή όχι, όταν παραβιάζεται ο όρκος των βουλευτών και δεν αποκαλύπτεται η αλήθεια, μέσα στο ναό της Δημοκρατίας, που εμείς θέλουμε να είναι η Βουλή;

Εμείς, φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, στηρίζουμε τη Δημοκρατία και τους θεσμούς. Ξέρουμε ότι πίσω από κάθε λέξη του Συντάγματος κρύβεται το δημοκρατικό δικαίωμα των πολιτών της χώρας να ζουν σε Δημοκρατία και να έχουν ελεύθερη πρόσβαση σε όλα τα αγαθά της ζωής. Αυτό είναι το πρόβλημα, γι’ αυτό υπερασπιζόμαστε τους θεσμούς και το Σύνταγμα.

Στη συνέχεια, όμως, τι άλλο έγινε; Για ποιο λόγο απορρίφθηκε μέσα στην Ολομέλεια της Βουλής το πόρισμα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελικής Αρχής, που ζητούσε διερεύνηση για ένα τμήμα του όλου σκανδάλου των σιδηροδρόμων, της Σύμβασης 717; Τώρα δεν λέει ο κύριος Μητσοτάκης ότι θα δεχθεί ό,τι και αν φέρει η Δικαιοσύνη; Και γιατί δεν το δέχτηκε όταν ήρθε από την ευρωπαϊκή Δικαιοσύνη δικογραφία στην ελληνική Βουλή; Τώρα που συναισθάνεται το κόστος από την αντίδραση της ελληνικής κοινωνίας, τώρα θα ακούσει τη Δικαιοσύνη;

Όμως, η Δημοκρατία και η Δικαιοσύνη δεν είναι «α λα καρτ». Δεν μπορείς να τις επικαλείσαι, θίγοντάς τες μόνο όταν σε συμφέρει ή όταν έχεις πολιτικό κόστος και αμφισβητείται η εξουσία σου. Όχι κύριε Μητσοτάκη. Τη Δικαιοσύνη και τη Δημοκρατία τις σέβεσαι και τις τιμάς κάθε μέρα. Αυτός είναι ο όρκος που δώσαμε. Δεν μπορείς τις μισές μέρες να παραβιάζεις τους κανόνες αυτούς και τις άλλες μισές να τους δέχεσαι. Αυτό σημαίνει σεβασμός στους κανόνες και στο ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Προσέξτε, δεν είναι μόνο ότι παραβίασε μια εντολή, μια προτροπή της Δικαιοσύνης. Όχι. Είναι ότι χειροκρότησαν τον κύριο Καραμανλή μέσα στη Βουλή και ότι ο κύριος Καραμανλής ήταν στα ψηφοδέλτια του κυρίου Μητσοτάκη στις εκλογές. Αυτό είναι στίγμα στη Νέα Δημοκρατία και δεν αλλάζει, ούτε μπορεί να το σβήσουν ιστορικά.

Ήταν μόνο αυτά; Δυστυχώς όχι, γιατί είχαμε και πιο τραγικές στιγμές. Το μπάζωμα. Φίλες και φίλοι, το μπάζωμα δεν ήταν ένα απλό γεγονός. Υπήρξε παράβαση κορυφαίων νομικών διατάξεων. Το μπάζωμα και το ξεμπάζωμα του χώρου του εγκλήματος των Τεμπών ήταν καταστροφή πειστηρίων και στοιχείων μιας εγκληματικής πράξης. Και ερωτώ: μπορεί να έγινε μπάζωμα για «καλό σκοπό»; Κύριε Μητσοτάκη υπάρχει παράνομη πράξη στην Ελλάδα και στα ευρωπαϊκά κράτη, που γίνεται για «καλό σκοπό»; Που δεν διώκεται, που δεν ελέγχεται; Μπορούμε να κλείσουμε, έτσι για καλό σκοπό, μια τέτοια εξέλιξη;

Όχι, φίλες και φίλοι. Και εδώ η Δικαιοσύνη δεν είναι «α λα καρτ». Η Δικαιοσύνη έχει αξία όταν εφαρμόζεται συνεχώς. Δυστυχώς, η αναξιοπιστία και των επιλογών της ηγεσίας της Δικαιοσύνης και της πολιτικής, οφείλεται σε αυτές τις επιλογές του κυρίου Μητσοτάκη. Ο κύριος Μητσοτάκης είναι διπλά υπεύθυνος, όχι μόνο για το σκάνδαλο της συγκάλυψης, αλλά και για την βαθιά αναξιοπιστία και την κρίση εμπιστοσύνης στην πολιτική και στη Δικαιοσύνη.

Εμείς πρέπει να σηκώσουμε τη φωνή μας και θαρραλέα να πούμε ότι εμείς σε αυτό το έγκλημα το πολιτικό, της αναξιοπιστίας της πολιτικής και της Δικαιοσύνης, δεν θα συμμετέχουμε αλλά θα πάμε απέναντι.  

Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία διαχωρίζει τη θέση του και λέει ξεκάθαρα: Δεν είμαστε όλοι ίδιοι κύριε Μητσοτάκη. Αλλά και στον ελληνικό λαό το λέμε. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Εμείς υψώσαμε τη φωνή μας. Για δύο χρόνια μιλάμε ξεκάθαρα για το έγκλημα των Τεμπών σε Ελλάδα και σε Ευρώπη. Η φωνή των γονέων, του συλλόγου των συγγενών των θυμάτων μπήκε και στην Ευρωβουλή, με στήριξη από τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, γιατί πρέπει να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη στην πολιτική και στη Δικαιοσύνη. Για εμάς αυτό είναι το οξυγόνο της δημοκρατίας.

Επειδή πλησιάζουν οι μέρες που θα συζητήσουμε για την πρώτη προανακριτική, θέλω να το ξεκαθαρίσω. Θα είναι η πρώτη προανακριτική, γιατί θα υπάρξουν και άλλες συζητήσεις. Ξεκαθαρίζουμε από τώρα τη θέση μας.

Εμείς παρακολουθούσαμε τη δικογραφία. Ξέραμε πολύ καλά τι έρχεται και τι δεν έρχεται. Είχαμε πει, σε ανύποπτο χρόνο και όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να το βρουν στα πρακτικά της Βουλής και από το δικό μου στόμα, ότι έχουμε δύο όρους για να προχωρήσει το ζήτημα των προανακριτικών.

Ο ένας  είναι να έρθουν όλοι οι φάκελοι, όλες οι έρευνες, όλες οι πραγματογνωμοσύνες.

Ο δεύτερος είναι η συζήτηση στις προανακριτικές να καταλήξει στο δικαστήριο. Να μην επιχειρηθεί, προειδοποιούμε από τώρα, καμία αθώωση και κανένα ξέπλυμα. Ξέρουμε, επειδή η κυβερνητική πλειοψηφία το έχει ήδη κάνει μία φορά, ότι υπάρχει αυτός ο κίνδυνος. Ξέρουμε, βέβαια, ότι τώρα η φωνή των πολιτών δεν θα τους αφήσει και θα αλλάξουν τακτική. Αλλά είμαστε έτοιμοι για όλα.

Έχουμε πει, λοιπόν, ξεκάθαρα: όλοι οι φάκελοι και όλες οι έρευνες. Για να γίνει η απόδοση κατηγοριών ή η ανακάλυψη, ανίχνευση όλων των παραβάσεων και των εγκλημάτων και να αποδοθεί ευθύνη όσο ψηλά και αν βρίσκεται.

Για τον κύριο Τριαντόπουλο και για κάθε άλλο πολιτικό πρόσωπο που θα έρθει στη Βουλή, θα πρέπει να απαντηθεί και ένα ακόμα ερώτημα. Ποιος ήταν ο εντολέας; Διότι το μπάζωμα και οι άλλες παράνομες πράξεις που αποκαλύπτονται, στοχεύουν στο να καλύψουν τα αίτια και τις ευθύνες για το έγκλημα των Τεμπών. Η συζήτηση αυτή θα ανοίξει, γιατί όπως σας είπα και στην αρχή, κανείς δεν μπορεί να κρύψει την αλήθεια ή δεν μπορεί να την κρύψει για πολύ καιρό. Η αλήθεια θα αποκαλυφθεί.

Δεν είναι μόνο παράβαση καθήκοντος το αδίκημα για το οποίο θα πρέπει να ελεγχθεί ο κύριος Τριαντόπουλος. Υπάρχουν και πολλά ακόμα και εμείς τα έχουμε ήδη ανακοινώσει. Όπως είναι η υπόθαλψη εγκληματία και η προσβολή μνήμης νεκρού. Γιατί μετά από καιρό, αν θυμάστε -και δεν θα ξεχαστούν αυτά εύκολα- αποκαλύφτηκε ότι σε πολλούς χώρους και όχι μόνο σε έναν, μεταφέρθηκαν προϊόντα εκσκαφών και υλικό από την περιοχή εκείνη μαζί, δυστυχώς, με γενετικό υλικό. Όλα αυτά δεν μπορούν να ξεχαστούν και πάρα πολλά ακόμα.

Δεν κλείνουμε εμείς από τώρα την αναζήτηση. Όλα αυτά πρέπει να συζητηθούν στη Βουλή. Εκεί, εμείς το ξεκαθαρίζουμε, ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία είναι δεσμευμένος και υποχρεωμένος να αποτελέσει τη φωνή και της κοινωνίας και της Δικαιοσύνης. Διότι οτιδήποτε γίνεται μέσα στην προανακριτική οφείλει να το μαθαίνει η κοινωνία, που αγωνιά και διεκδικεί Δημοκρατία και Δικαιοσύνη. Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία όπως ήταν εκεί, έτσι και θα συνεχίσει να είναι εκεί.

Θα μπορούσα να σας πω πάρα πολλά ακόμα για το σχέδιο της συγκάλυψης. Επιφυλάσσομαι, όμως, γιατί θα υπάρξουν, είμαστε σίγουροι, και πάρα πολλά ακόμα. Όπως τα βίντεο που ήρθαν ξαφνικά, δύο χρόνια μετά στη δημοσιότητα μέσα από έναν ηλεκτρονικό κάδο απορριμμάτων. Που έρχονται να πουν, ίσως για ακόμα μια φορά, ότι οφείλουμε να είμαστε δύσπιστοι απέναντι σε αυτή την κυβέρνηση.

Φίλες και φίλοι, επειδή αυτή την εβδομάδα θα γίνει μια συζήτηση για κάποια από τα πορίσματα, και δεν ξέρουμε πόσο θα αργήσουν ακόμα τα πορίσματα, οφείλω να πω ξεκάθαρα σε μια δημόσια συζήτηση που γίνεται, ότι τη δυσπιστία μας απέναντι στον κύριο Μητσοτάκη δεν θα την αλλάξουν πλέον τα πορίσματα. Μόνο να την ενισχύσουν μπορούν.

 Η πιθανότητα εύφλεκτου ή μη υλικού στην εμπορική αμαξοστοιχία -και είμαι πολύ προσεκτικός στις εκφράσεις μου, πέρα από αυτό που βλέπω από τα τραγικά βίντεο της σύγκρουσης- δεν αλλάζει το ότι ο κύριος Μητσοτάκης μίλησε δημόσια για θεωρίες συνωμοσίας και τερατολογίες, κατηγορώντας ευθέως και τους γονείς και τον σύλλογο των συγγενών των θυμάτων, όταν αναφερόταν στο οποιοδήποτε μεταφερόμενο υλικό και στην αλλοίωση, με το μπάζωμα, του τόπου του εγκλήματος.

Αυτά γίνανε, ασχέτως αν άλλαξε τη θέση του στη συνέχεια. Δεν θα αλλάξει η βαθιά δυσπιστία της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στον κύριο Μητσοτάκη. Γι’ αυτό και έχουμε πει, μετά την αποκαλυπτική τηλεοπτική του συνέντευξη στον «Alpha», ότι όλα τα τεκμήρια για την κατάθεση πρότασης δυσπιστίας στην κυβέρνηση υπάρχουν. Κάθε μέρα που περνάει επιβεβαιωνόμαστε.

Η τελευταία επιβεβαίωση, μετά την τηλεοπτική του συνέντευξη, είναι ότι ο Μητσοτάκης παραβίασε και τον κανονισμό της Βουλής. Δεν έρχεται εντός του ενός μήνα, που προβλέπει ο Κανονισμός της Βουλής, να κάνουμε τη συζήτηση στην προ ημερησίας διάταξης συζήτηση για το θέμα που έθεσαν ξανά έντονα στην πολιτική ατζέντα τα συλλαλητήρια.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι πολύ απλό. Για ποιο λόγο, κύριε Μητσοτάκη, δεν έρχεστε στο ναό της Δημοκρατίας να κάνουμε μια συζήτηση που κυριαρχεί στα στόματα αλλά και στο μυαλό, στην έννοια, όλων των Ελλήνων και των Ελληνίδων; Τι φοβάστε; Γιατί δεν έρχεστε να καταθέσετε τη δική σας άποψη; Εξάλλου, η κοινωνία μας δεν λέει ότι «καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται»; Για ποιο λόγο δεν έρχεστε, αφού είστε σίγουρος για όλα αυτά τα οποία λέτε και αυτά που λέμε εμείς είναι θεωρίες συνωμοσίας και διχασμός; Υπάρχει καλύτερος χώρος από τη Βουλή μπροστά στα μάτια όλων των Ελλήνων πολιτών και μαζί με όλους τους πολιτικούς αρχηγούς να γίνει μια δημοκρατική συζήτηση;

Φίλες και φίλοι, η απάντηση είναι απλή. Ο κύριος Μητσοτάκης δεν σέβεται ούτε τη Βουλή ούτε τον ελληνικό λαό. Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα. Το πρόβλημα Δημοκρατίας το οποίο θέτουμε. Γι’ αυτό το λόγο υπάρχει σήμερα ακόμα πιο επιβεβαιωμένη ανάγκη να κατατεθεί μια πρόταση δυσπιστίας. Εδώ θέλω να κάνω μια δημόσια τοποθέτηση που αφορά και τα υπόλοιπα προοδευτικά κόμματα.

Φίλες και φίλοι, με βάση τον Κανονισμό της Βουλής η πρόταση δυσπιστίας οφείλει να κατατεθεί από 50 βουλευτές. Σήμερα, έτσι όπως έχει εξελιχθεί και η λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, αλλά και με το σχέδιο της διαπλοκής να μας μειώσει την κοινοβουλευτική μας φωνή και να μην είμαστε αξιωματική αντιπολίτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ δεν μπορεί να καταθέσει μόνος του και κανένα άλλο προοδευτικό κόμμα δεν μπορεί να καταθέσει μόνο του πρόταση δυσπιστίας. Άρα, οφείλουμε να εκφράσουμε αυτό που λέει η ελληνική κοινωνία, που είναι: συνεννοηθείτε.

Όταν πέρυσι, που είχα και την ευθύνη τότε της προεδρίας της κοινοβουλευτικής ομάδας, ο κ. Ανδρουλάκης είχε προτείνει να καταθέσουμε από κοινού πρόταση δυσπιστίας, εμείς συνηγορήσαμε, γιατί υπήρχε και κοινωνικό αίτημα, δηλαδή λαϊκή απαίτηση, αλλά και πραγματικό θέμα. Όχι απλά συνυπογράψαμε, αλλά συνδιαμορφώσαμε την πρόταση δυσπιστίας.

Τώρα θεωρούμε, μετά από όλα όσα έχουν αποκαλυφθεί, ότι το αίτημα αυτό αποκτά ξανά επικαιρότητα. Το θέτει η κοινωνία, το θέτουν τα προοδευτικά κόμματα και να σας πω εδώ δημόσια, ότι έχουν συνηγορήσει σε μια τέτοια κοινή τοποθέτηση σε προηγούμενες, πριν από δύο εβδομάδες συζητήσεις και με εμένα, και η Νέα Αριστερά και η Πλεύση Ελευθερίας.

Δεν διεκδικούμε ούτε τα πρωτεία, ούτε το να έχουμε εμείς την πρωτοβουλία της πρότασης δυσπιστίας. Διεκδικούμε να εκφράζεται στη Βουλή αυτό που ζητάει η κοινωνία. Αυτό είναι Δημοκρατία. Διεκδικούμε και κάτι ακόμα. Εφόσον η κυβέρνηση αυτή δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο αίτημα της κοινωνίας για Δικαιοσύνη και Διαφάνεια, τότε πρέπει το συντομότερο δυνατόν, για να υπάρχει Δικαιοσύνη και Διαφάνεια, να πέσει αυτή η κυβέρνηση. Αυτό είναι το αίτημα δυσπιστίας που έχει θέσει η κοινωνία. Σε αυτό το αίτημα, λοιπόν, θεωρούμε ότι δεν πρέπει να υπάρχει καμία κομματική περιχαράκωση. Πρέπει να το καταθέσουμε όλα τα προοδευτικά κόμματα μαζί.

Επειδή αυτή τη βδομάδα, την Παρασκευή, θα κινητοποιείται η ελληνική κοινωνία έξω και θα διεκδικεί τα ίδια με αυτά που λένε και τα προοδευτικά κόμματα, πιστεύουμε ότι είναι η καλύτερη χρονική στιγμή για να κατατεθεί και να συζητηθεί μία πρόταση μομφής κατά του κυρίου Μητσοτάκη μέσα στην ελληνική Βουλή. Και καλούμε τα προοδευτικά κόμματα να το κάνουμε μαζί.

Αυτό είναι που έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία. Να εκφράσουμε από κοινού και με προοδευτική κατεύθυνση, το αίτημά της για δημοκρατικό οξυγόνο. Το δημοκρατικό οξυγόνο θα έρθει με την αλλαγή πολιτικής στην Ελλάδα. Έχει αποδειχθεί από πάρα πολλές πλευρές και από ένα τραγικό ιστορικό της κυβέρνησης του κυρίου Μητσοτάκη, ότι το δημοκρατικό οξυγόνο μειώνεται με επιλογές της κυβέρνησης. Εμείς, για να μπορέσουμε να ζήσουμε στον τόπο μας με προκοπή χρειαζόμαστε το οξυγόνο της Δημοκρατίας.

Και για ένα ακόμα λόγο, φίλες και φίλοι. Επιτρέψτε μου να βγω λίγο από τη συζήτηση για τα του τόπου μας. Αυτή η συζήτηση γίνεται ακόμα πιο επίκαιρη επειδή στο παγκόσμιο σκηνικό υπάρχει πλέον μεγαλύτερη αβεβαιότητα. Οι ευθύνες του δημοκρατικού κόσμου παγκόσμια, της δημοκρατικής σκέψης, των προοδευτικών κομμάτων, της Ευρώπης, είναι μεγαλύτερες. Υπάρχει πλέον μια αναπαραγωγή ανασφάλειας και αμφισβήτησης βασικών αρχών του διεθνούς δικαίου. Της εκλογής δημοκρατικών κυβερνήσεων. Των συνόρων χωρών. Των συμφωνιών και των αποφάσεων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Της Πράσινης Συμφωνίας για την κλιματική κρίση, που αν συνεχίσουμε έτσι θα γίνει η κλιματική καταστροφή, όπως λέει ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ.

Απέναντι σε αυτή την αμφισβήτηση πρέπει να θυμηθούμε τις μεγάλες αξίες της ειρήνης, της ασφάλειας και της συνεργασίας των κρατών και των λαών. Πάνω σε αυτές τις αρχές δομήθηκε η προοδευτική σκέψη.

Η Ευρώπη, η οποία δεν έχει ετοιμαστεί να δώσει απαντήσεις και έχει έλλειμμα στην πολιτική της τοποθέτηση, ένα έλλειμμα το οποίο φάνηκε με την πολιτική και οικονομική χρεοκοπία που ζούμε μετά την απαράδεκτη εισβολή στην Ουκρανία και την ουκρανική κρίση, θα πρέπει να δώσει απαντήσεις.

Όπως και στη χώρα μας, έτσι και στην Ευρώπη οι απαντήσεις πρέπει να δοθούν από τον προοδευτικό άξονα της πολιτικής. Γι’ αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ με συνέπεια έχει υπηρετήσει τη συνεργασία των Αριστερών, των Πρασίνων και των Σοσιαλιστών στο Ευρωκοινοβούλιο, αλλά και σε επίπεδο ηγετών. Το κάναμε με συνέπεια και την περίοδο της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και με τη συμμετοχή του Αλέξη Τσίπρα σε όλα αυτά τα φόρουμ.

Σήμερα, λοιπόν, η Ευρώπη πρέπει να δώσει απαντήσεις. Πρέπει και εμείς, ο προοδευτικός κόσμος, να συνεννοηθούμε και να υπερβούμε τον πολυκερματισμό. Ισχύει και για τη χώρα μας αυτό. Επειδή σήμερα γίνονται κρίσιμες γερμανικές εκλογές, πρέπει να μεταφέρουμε και τις σκέψεις μας και τη στήριξή μας στους συντρόφους μας, στους αριστερούς και στους προοδευτικούς, στη Γερμανία. Γιατί εκεί προβάλλει ανατριχιαστικά και επικίνδυνα μία νέα έκφραση της Ακροδεξιάς. Αυτό απαιτεί απαντήσεις από την προοδευτική πλευρά.

Την πραγματική απάντηση, την πραγματική προοδευτική απάντηση στην Ακροδεξιά μπορεί και πρέπει να τη δώσει ο προοδευτικός κόσμος. Γι’ αυτό μεταφέρουμε τους συντροφικούς χαιρετισμούς μας αλλά και τη στήριξή μας στους συντρόφους και τις συντρόφισσες του Die Linke και στις νέες δυνάμεις που βλέπουμε ότι μαζεύονται γύρω από το Die Linke, στη νεολαία που αρχίζει και κοιτάει ξανά Αριστερά. Είναι ένα μάθημα αυτό, το οποίο πρέπει να πάρουμε κι εμείς. Τους ευχόμαστε καλή επιτυχία και περιμένουμε τα αποτελέσματα να αποτελέσουν και μια αχτίδα προς τον προοδευτικό κόσμο.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, σε αυτή τη δύσκολη, κοινωνικά και πολιτικά, στιγμή της χώρας μας, ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία δίνει κι αυτός τη μάχη της επανεκκίνησης μετά από δύσκολες στιγμές. Το σύνθημα είναι ξεκάθαρο. Να είμαστε παντού. Να είμαστε δίπλα στην ελληνική κοινωνία. Για να ξαναχτίσουμε έναν νέο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.

Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, προφανώς, θα πρέπει να αφήσει πίσω του και αρνητικές στιγμές που μας χώρισαν και μας στεναχώρησαν. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να υπερβούμε και διαφορές μας, συντρόφισσες και σύντροφοι, για να γίνουμε πιο δυνατοί. Αλλά να υπερβούμε διαφορές με έναν δημοκρατικό τρόπο. Δηλαδή να μην σκεφτόμαστε το παρελθόν για να δρούμε μαζί και να ζούμε μαζί, αλλά επειδή σκεφτόμαστε τα λάθη του παρελθόντος και τα καταλαβαίνουμε, να δρούμε μαζί με ενιαίο λόγο και μία φωνή, μία γροθιά. Αυτό ήταν πάντα η Αριστερά.

Εμείς δίνουμε τον αγώνα σε δύο άξονες. Ο ένας άξονας είναι να μεγαλώσει και να δυναμώσει ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Γιατί, κακά τα ψέματα, χρειαζόμαστε πολύ περισσότερες δυνάμεις για όλα αυτά τα μεγάλα πολιτικά επίδικα που σας περιέγραψα στην αρχή. Το μεγάλο ζήτημα της Δημοκρατίας, αλλά και του να δώσουμε έκφραση στην κοινωνική αντιπολίτευση η οποία υπάρχει.  

Από την άλλη μεριά προσπαθούμε, από την πρώτη στιγμή της εκλογής μου και της αλλαγής στη λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, να δώσουμε χώρο και προοπτική στην προοδευτική συμμαχία. Δηλαδή να καταφέρουμε να υπάρχουν ανοιχτές πόρτες, αλλά και καθαρά μάτια, και να μην υπάρχουν υπονοούμενα στη συνεργασία των προοδευτικών κομμάτων. Ήταν δύσκολος στόχος και είναι δύσκολος στόχος. Πρέπει εμείς να γίνουμε ένα σοβαρό, συγκροτημένο, δυναμικό αριστερό κόμμα, αλλά και να έχουμε ανοιχτή την πόρτα των συνεργασιών.

Κάναμε πολλές προσπάθειες αυτούς τους τρεις πρώτους μήνες. Κάναμε μια πολύ καλή και επιτυχημένη επιλογή στη διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Θέλω να ευχαριστήσω την κυρία Λούκα Κατσέλη, γιατί δέχτηκε να είναι προτεινόμενη εκ μέρους μας. Μια υπερκομματική υποψηφιότητα με ένα τέτοιο βιογραφικό, που μπορεί να υποστηρίξει μια προοπτική που σέβεται τους θεσμούς, αλλά είχε τις δυνατότητες να συνεισφέρει όχι μόνο στη θεσμική λειτουργία αλλά και στην προοδευτική και κοινωνική πολιτική. Μπορούσε να αποτελέσει και το κοινό υποψήφιο, την κοινή υποψήφιο όλων των προοδευτικών κομμάτων. Δεν υπήρξε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Παίρνουμε μαθήματα από τη διαδικασία αυτή, δεν αλλάζουμε τη στρατηγική μας.

Θέλω να είμαι ξεκάθαρος, γιατί γίνονται ερωτήματα. Ποια είναι η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ; Συντρόφισσες και σύντροφοι, η στρατηγική μας είναι ότι στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, όποτε και αν έρθουν -γιατί είναι ανοικτό το ζήτημα στην κοινωνία και ανοικτό το αίτημα για πρόταση μομφής- πρέπει απέναντι στο καθεστώς Μητσοτάκη να υπάρχει μία προοδευτική παράταξη, ένα προοδευτικό ψηφοδέλτιο που θα έχει πυλώνα τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, θα ανατρέψει την πολιτική αυτή και θα εφαρμόσει προοδευτικές πολιτικές. Αυτή είναι η στρατηγική μας.

Ξέρουμε ότι χρειάζονται συνεργασίες. Οι συνεργασίες αυτές πρέπει να είναι πρώτα απ’ όλα κοινωνικές. Γι’ αυτό και απευθυνόμαστε στην κοινωνία. Την πρόταση αυτή δεν την κάνουμε μόνο στις ηγεσίες, την κάνουμε στην κοινωνία, την κάνουμε στους πολίτες και την καταθέτουμε ξεκάθαρα. Αλλά ζητάμε να υπάρχει και συνεννόηση. Όπως ζητάμε να υπάρχει συνεννόηση στην πρόταση μομφής, καθώς θεωρούμε ότι τώρα είναι η στιγμή για να κατατεθεί. Όπως το κάναμε στη διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, πέρα από τα πισωγυρίσματα που μας προβλημάτισαν.

Γι’ αυτό και θέλουμε να είναι ισχυρός ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, για να κατατίθενται ξεκάθαρα οι προτάσεις αυτές στην ελληνική κοινωνία. Γι’ αυτό κάνουμε και προσπάθειες συνεργασίας σε όλες τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες.

Τους τελευταίους τρεις μήνες έχουμε στηρίξει νομοθετικές τροπολογίες άλλων κομμάτων του, ΠΑΣΟΚ Κινήματος Αλλαγής και έχουμε δεχτεί στήριξη σε δικές μας τροπολογίες ή προτάσεις, από άλλα κόμματα. Παράδειγμα, στην πρότασή μας για 13ο και 14ο μισθό στους δημόσιους υπαλλήλους. Πλήρη στήριξη ή μερική, δεν έχει σημασία. Ή στην πρότασή μας για την κατάργηση του απαράδεκτου φόρου ταφής απορριμμάτων, που επίσης  την κάναμε νομοθετικά.

Έχουμε ήδη αναλάβει τέτοιες πρωτοβουλίες, αλλά πρέπει να δουλέψουμε πολύ πιο συγκροτημένα στην κατεύθυνση αυτή, για να υπάρξει ένας δυνατός ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, ώστε η φωνή του να είναι στην κοινωνία δυνατή, να πολλαπλασιάζεται από τις οργανώσεις μας, για να μπορεί να δεσμεύει, να πιέζει με ένα δημοκρατικό τρόπο και τα υπόλοιπα προοδευτικά κόμματα να έρχονται στην κατεύθυνση αυτή. Να μπορεί να δίνει σε κάθε χρονική στιγμή ξεκάθαρο πολιτικό μήνυμα και από μόνος του ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Εδώ είναι η δική μας δουλειά, συντρόφισσες και σύντροφοι. Παράλληλα, στο πεδίο των κοινωνικών συμμαχιών να είμαστε πρώτοι και πρώτες, αλλά και στο επίπεδο της πολιτικής διεκδίκησης για ένα συγκροτημένο αριστερό κόμμα να είμαστε εκεί. Παρόντες και παρούσες μέσα από τις οργανώσεις μας.

Έχουμε να καταθέσουμε πολλές προτάσεις, όχι μόνο για τη Δημοκρατία και τη Διαφάνεια, αλλά και για ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα με βαθιές μεταρρυθμίσεις, που θα κάνει καλύτερη τη ζωή των πολιτών. Μπορεί σήμερα το επίδικο να είναι το αίτημα για τη διαλεύκανση και απόδοση Δικαιοσύνης στο έγκλημα των Τεμπών, εμείς όμως δεν σταματάμε την πολιτική μας δράση.

Την Παρασκευή συζητήσαμε με τους δανειολήπτες και παρουσιάσαμε μία τροπολογία, η οποία κατατίθεται αύριο στη Βουλή, για την άρση των προβλημάτων για όλους τους δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο. Παράλληλα με τη διεκδίκηση δικαιοσύνης και Διαφάνειας, υπάρχουν σπίτια που κινδυνεύουν από ένα κύμα πλειστηριασμών που έχει αφήσει ανοικτό ο πτωχευτικός των κυρίων κυρίων Μητσοτάκη και Σταϊκούρα.

Δεν τα ξεχνάμε αυτά. Γι’ αυτό καταθέσαμε και πρόταση για τον 13ο και 14ο μισθό. Γι’ αυτό συναντάμε ταυτόχρονα πολλά σωματεία και τη ΓΣΕΕ και εργατικούς χώρους, για τις Συλλογικές Συμβάσεις που πρέπει να γίνουν πραγματικότητα στη χώρα μας, όπως διεκδικεί και η Ευρώπη.

Γι’ αυτό καταθέσαμε πρόταση για την αγροτική πολιτική που αλλάζει τα δεδομένα στο αγροτικό εισόδημα και απελευθερώνει τους αγρότες και από το αγροτικό χρέος, αλλά και από το κόστος παραγωγής και τους δίνει τη δυνατότητα να μείνουν στον τόπο τους.

Γι’ αυτό αναλάβαμε πρωτοβουλία για τις ακριτικές περιοχές. Γιατί, δυστυχώς, δημογραφικά και αναπτυξιακά η Ελλάδα υποφέρει στις περιοχές κοντά στα σύνορα.

Γι’ αυτό και έχουμε αναλάβει μια σειρά πρωτοβουλιών, με πρώτη και πιο σημαντική τη μάχη που ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ δίνει ξεκάθαρα απέναντι στο καρτέλ των τραπεζών. Γιατί εκεί, στη φτωχοποίηση, είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας που δεν μπορεί να ανασάνει.

Εκεί θα δοθεί, συντρόφισσες και σύντροφοι και η μάχη της σύγκρισης. Όπως δείχνουν και πρόσφατες δημοσκοπήσεις, οι Έλληνες και οι Ελληνίδες θυμούνται πολύ καλά ότι το 2019 ζούσαν καλύτερα απ’ ότι ζουν σήμερα.

Γιατί τότε η αγοραστική δύναμη, σε σχέση με τον μισθό και τη λειτουργία της οικονομίας, έδινε τη δυνατότητα να πιστεύεις και να διεκδικείς την προκοπή και την επιβίωση.

Γιατί τότε και οι συνθήκες λειτουργίας του κράτους δικαίου εξασφάλιζαν ότι δεν θα πάρεις μόνο με ρουσφέτι μια άδεια για ένα μαγαζί ή ένα δάνειο.

Γιατί τότε υπήρχε στελέχωση και των σχολείων και των κέντρων υγείας και των νοσοκομείων και  λειτουργία της Πρόνοιας, έτσι ώστε να επιστρέφει στην κοινωνία το κοινωνικό μέρισμα στο τέλος του χρόνου, να μην πηγαίνει στα ταμεία των καρτέλ. Αυτό τώρα επιβεβαιώνεται πλέον και από τις δημοσκοπήσεις.

Εμείς υπερασπιζόμασταν και υπερασπιζόμαστε -μιας και κλείνουμε 10 χρόνια από την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ- το έργο εκείνης της κυβέρνησης, αναγνωρίζοντας τα λάθη. Ταυτόχρονα θέλουμε να περπατήσουμε όχι μόνο με τα διδάγματα του παρελθόντος, αλλά με τα εφόδια που έχουμε για μια πιο προωθημένη ακόμα πολιτική πρόταση, την οποία και καταθέτουμε πλέον στην κοινωνία.

Θα αναφερθώ σε άξονες, σ’ αυτή την πολιτική πρόταση, καθώς θεωρώ ότι είναι υποχρέωσή μας, όταν μιλάμε στην κοινωνία για τις κινητοποιήσεις της Διαφάνειας, της Δικαιοσύνης και της Δημοκρατίας, να μιλάμε και για τον πολιτικό στόχο που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία.

Για ποια κοινωνία παλεύουμε συντρόφισσες και σύντροφοι; Δεν παλεύουμε για να είμαστε καλύτεροι διαχειριστές από τη Δεξιά. Όχι. Παλεύουμε για μεγάλες ριζικές αλλαγές, για μια κοινωνία δικαίου που θα ανατρέπει την αδικία του νεοφιλελευθερισμού και του άναρχου καπιταλισμού που ζούμε σήμερα.

Πρώτος στόχος, μια δημοκρατική πολιτεία η οποία, πλέον, αποκτά βαθιά προοδευτικά χαρακτηριστικά, γιατί είναι ριζικά μεταρρυθμιστική. Μια δημοκρατική πολιτεία θα είναι ταυτόχρονα και ισχυρή, γιατί δεν θα επιτίθεται στις ανεξάρτητες αρχές και θα φέρει αλλαγή στον τρόπο επιλογής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης, για να μην είναι το μακρύ χέρι της κυβέρνησης. Όχι μόνο της σημερινής κυβέρνησης, οποιασδήποτε Δεξιάς και συντηρητικής κυβέρνησης και οποιασδήποτε κυβέρνησης.

Ταυτόχρονα, θα έχει ισχυρό έλεγχο της αγοράς. Ισχυρός έλεγχος της αγοράς σημαίνει ότι σε τομείς της οικονομίας, που επηρεάζουν τη ζωή όλων μας και την επιχειρηματικότητα και τα νοικοκυριά, θα υπάρχει κρατικός έλεγχος και διαχείριση. Στο ρεύμα, στα διυλιστήρια, στις τράπεζες δεν θα υπάρχουν καρτέλ. Θα υπάρχει παρέμβαση της πολιτείας και αξιοποίηση του μετοχικού κεφαλαίου, που θα έχει το Δημόσιο, για να υπάρχουν πολιτικές ωφέλιμες για όλους και για όλες. Γιατί όλες οι επιχειρήσεις και όλα τα νοικοκυριά πλήττονται από την αισχροκέρδεια στο ρεύμα, στη διύλιση ή στις τράπεζες.

Ταυτόχρονα θα υπάρχει μια πολιτεία που θα εμπιστεύεται τους συμμετοχικούς θεσμούς, που θα εμπιστεύεται τη συλλογικότητα και θα την τροφοδοτεί. Που θα στηρίζεται στην Αυτοδιοίκηση και θα τη στηρίζει με αποκέντρωση των πόρων και ταυτόχρονα θα έχει σχεδιασμό. Σχεδιασμός της οικονομίας σημαίνει αποκέντρωση. Σημαίνει περιφερειακή ανάπτυξη. Σημαίνει να υπάρχουν επιχειρήσεις και άνθρωποι στην περιφέρεια.

Εσείς εδώ στα Γιάννενα, όπως και σε όλη την Ήπειρο, ζείτε τι σημαίνει να υπάρχει έλλειψη σχεδιασμού και να έχουν μείνει στη μέση πρωτοβουλίες από το 2019 ακόμα και σε βασικές υποδομές.

Όμως η ισχυρή και δημοκρατική πολιτεία απαιτεί μια νέα οικονομία. Η νέα οικονομία, που είναι ο δεύτερος άξονας της πολιτικής μας, απαιτεί ένα άλλο παραγωγικό μοντέλο. Ένα παραγωγικό μοντέλο που θα έχει πραγματικό προϊόν στην Ελλάδα. Πρωτογενή και δευτερογενή τομέα. Εισόδημα. Επιβίωση όχι μόνο με αξιοπρέπεια, που είναι ο πρώτος στόχος που δυστυχώς θέτουν τώρα τα συνδικαλιστικά κινήματα. Ξέρετε πόσο τραγικό μου φάνηκε, όταν συζητήσαμε με την ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, να τίθεται ο στόχος της επιβίωσης με αξιοπρέπεια; Μόνο για επιβίωση παλεύανε τόσα χρόνια οι εργαζόμενοι και η προοδευτική παράταξη στην Ελλάδα μας; Μόνο για επιβίωση; Όχι. Θέλουμε κάτι πολύ παραπάνω από επιβίωση με αξιοπρέπεια.

Χρειαζόμαστε μια αλλαγή σε όλο το παραγωγικό μοντέλο, αλλά και σε κάτι πολύ απλό που το κράτος μπορεί και δεν το κάνει. Προτεραιότητα στις χρηματοδοτήσεις. Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, το ΕΣΠΑ, το Ταμείο Ανάκαμψης, δεν μπορεί να είναι μόνο για την Αθήνα και μόνο για τα καρτέλ. Θα πρέπει να υπάρχουν πολιτικές επιλογές για την αποκέντρωση των πόρων. Στις ομάδες αγροτών, στις ενεργειακές κοινότητες, στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στην κοινωνική επιχειρηματικότητα, στη λειτουργία των δήμων. Με πόρους αποκεντρωμένους, πρώτα στην περιφέρεια και μετά στο κέντρο. Γιατί στην Περιφέρεια ζει η Ελλάδα. Εκεί πρέπει να προκύψει και το οξυγόνο της περιφερειακής ανάπτυξης.

Ταυτόχρονα χρειαζόμαστε μια Δημοκρατία που θα εξασφαλίζει τα βασικά αγαθά για τον πολίτη. Τα βασικά δημόσια αγαθά δεν είναι μόνο η παιδεία, η υγεία και το νερό, που είναι αδιαπραγμάτευτα. Πρέπει να προσθέσουμε και νέες πολιτικές. Αυτό σημαίνει νέος ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Η πολιτική της πρόσβασης σημαίνει ότι μετά το μεταφορικό ισοδύναμο για τα νησιά, που ήταν μεταρρύθμιση του ΣΥΡΙΖΑ,  θα υπάρχει αντίστοιχο ισοδύναμο και ρήτρα ανάπτυξης για την Περιφέρεια. Για την ορεινή Ελλάδα, για τους απομακρυσμένους οικισμούς, που εκεί χρειάζεται να έχει πραγματικά οξυγόνο η χώρα μας.

Άρα, χρειαζόμαστε μια ρήτρα πρόσβασης και για τις ψηφιακές υποδομές, -γιατί πλέον ούτε τιμολόγιο δεν μπορείς να κόψεις αν δεν υπάρχει διαδίκτυο στην Περιφέρεια και στα μικρά χωριά-, αλλά και για τις προσβάσεις.

Επιπλέον, μια νέα δημόσια πολιτική που πρέπει να είναι υποχρέωση του κράτους μας. Η πολιτική για τη στέγη. Δεν νοείται ευρωπαϊκή πολιτεία που να μην έχει δημόσια πολιτική στέγης. Τα τελευταία έξι χρόνια ο κύριος Μητσοτάκης δεν κάνει τίποτα για να υπάρχει εργατική κατοικία, κοινωνική κατοικία και φοιτητική στέγη. Αυτή πρέπει να είναι μία από τις πρώτες προτεραιότητες.

Θα προσθέσω, συντρόφισσες και σύντροφοι, δύο άξονες με τίτλους μόνο.

Ο πρώτος είναι η πολυπαραμετρική εξωτερική πολιτική της χώρας. Εσείς εδώ το ξέρετε περισσότερο, το καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό. Σημαίνει να αναπτύξουμε σχέσεις συνεργασίας και ασφάλειας με τις γειτονικές χώρες. Είχαμε πάρει πρωτοβουλίες για να είναι η Ελλάδα ένας πυλώνας σταθερότητας, ασφάλειας και ειρήνης στα Βαλκάνια και στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και βλέπουμε σιγά σιγά να μετατρεπόμαστε σε παρατηρητή. Η τακτική του δεδομένου συμμάχου αφήνει την Ελλάδα σε απλό παρατηρητή των εξελίξεων. Χρειάζονται τολμηρές πρωτοβουλίες, που ξέρουμε πως γίνονται. Με δική μας επιλογή μία  και βασική: το διεθνές δίκαιο και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Ταυτόχρονα πρέπει να υπάρχει μια ισχυρή παρέμβαση με περιφερειακή διάσταση, όσον αφορά τη λειτουργία της Αυτοδιοίκησης. Πριν από λίγο συναντήθηκα με τους εργαζόμενους της ΔΕΥΑ και θέλω να θέσω, όπως έχουμε θέσει και στην κεντρική ατζέντα, έναν κεντρικό πολιτικό στόχο του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Η κυβέρνηση προσπαθεί, τα τελευταία 4 – 5 χρόνια, να ιδιωτικοποιήσει τις υποδομές ύδρευσης και αποχέτευσης σε όλη την Ελλάδα. Με ένα παράλληλο σχέδιο κατά των δημοτικών επιχειρήσεων στην περιφέρεια και με σχέδιο ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ στις μεγάλες πόλεις.

Πρέπει να σας ζητήσω να συμπαρασταθούμε στον αγώνα των εργαζομένων και να ζητήσω από τις δημοτικές αρχές να είναι κάθετες, σε όλη την Ελλάδα, απέναντι σε ένα σχέδιο της κυβέρνησης που προσπαθεί να ενοποιήσει πρώτα ΔΕΥΑ, δηλαδή να αφαιρέσει από τους δήμους ιδιοκτησιακά τους δικαιώματα στις υποδομές ύδρευσης αποχέτευσης, για να εφαρμόσει στη συνέχεια ένα σχέδιο ΣΔΙΤ. Δηλαδή συνεργασία με ιδιώτες, που να εκμεταλλευτούν οι ιδιώτες τις υποδομές που έχουν γίνει με λεφτά των Ελλήνων φορολογουμένων και με λεφτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πρέπει σε πολλά μέτωπα, συντρόφισσες και σύντροφοι, να δώσουμε τον αγώνα το επόμενο διάστημα. Όπως καταλάβατε ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ επιστρέφει στην πραγματική πολιτική, σε μια περίοδο που υπάρχουν πάρα πολλές ανάγκες και ταυτόχρονα ανασυγκροτούμε το κόμμα μας και το ισχυροποιούμε.

Γιατί όλα αυτά απαιτούν πραγματικά ένα κόμμα της κυβερνώσας Αριστεράς. Ένα κόμμα που έχει ταυτόχρονα τη δυνατότητα και να εμπνευστεί από τους αγώνες του λαού και να εμπνεύσει και να συμμετέχει στις κινητοποιήσεις της κοινωνίας, αλλά και να καταθέσει ένα μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα που μπορεί να αποτελέσει και την πρώτη ύλη μιας αυριανής προοδευτικής κυβέρνησης.

Εμείς, συντρόφισσες και σύντροφοι, δεν συμμετέχουμε στην πολιτική μόνο για να είμαστε μια χρήσιμη αντιπολίτευση. Ξέρουμε ότι σήμερα η κοινωνία μας έχει ανάγκη από μια δυναμική αντιπολίτευση, που να μπορέσει να εκφράσει και την κοινωνική ανάγκη για Δημοκρατία και Δικαιοσύνη.

Όμως, ταυτόχρονα έχουμε την υποχρέωση να καταθέτουμε πολιτικές προτάσεις για το αύριο. Γιατί σήμερα ο αγώνας για Δημοκρατία και Δικαιοσύνη, αύριο μπορεί να γίνει αγώνας για την υγεία, όπως χθες ήταν αγώνας για το δημόσιο νερό. Όλοι αυτοί οι αγώνες για τα μεγάλα δημόσια αγαθά, για τη Δημοκρατία, συνδέονται με μια κόκκινη γραμμή. Και η κόκκινη γραμμή που μας συνδέει με αυτούς τους αγώνες, που μας συνδέει με την κοινωνία και θα μας συνδέσει την Παρασκευή στους αγώνες όλης της ελληνικής κοινωνίας, είναι μία και γράφεται με «Δ» κεφαλαίο. Είναι η Δημοκρατία συντρόφισσες και σύντροφοι. Γι’ αυτήν αγωνιζόμαστε. Για την πραγματική Δημοκρατία και αυτό περιλαμβάνει όλους τους στόχους της Αριστεράς.

Καλή μας επιτυχία, καλούς αγώνες. Να έχουμε μια καλή, δυναμική χρονιά, με περισσότερη Δημοκρατία, με περισσότερη προοδευτική σκέψη αλλά και με μεγάλες προοδευτικές νίκες.

Σας ευχαριστώ πολύ συντρόφισσες και σύντροφοι. Με τη νίκη, να είστε καλά».

Παρακολουθήστε την ομιλία εδώ.